Chcę mieć wszystko pod kontrolą

Dla osób trzymających rzeczywistość pod ścisłym nadzorem nagły brak możliwości kontroli może być trudny do zniesienia. Jeżeli więc powodem do nerwów są dla ciebie drobiazgi wymykające się planowaniu, np. odwołanie przez kogoś spotkania, warto zastanowić się nad swoją postawą. Podobnie zrób w przypadku, kiedy czujesz dyskomfort, ponieważ twojej kontroli nie poddaje się otoczenie.

Pozwól dzieciom żyć po swojemu

Postaraj się uświadomić sobie, że nie na wszystko masz wpływ. Pomyśl, w jakim stopniu ufasz swoim bliskim. Może uważasz, że nie można na nich polegać? Od braku zaufania już tylko krok do kontrolowania otoczenia. Zastanów się więc, czy nie tylko skrupulatnie porządkujesz i pilnujesz własne sprawy, ale i sprawy dorosłych dzieci. Przejawem kontroli może być np. ciągłe dowiadywanie się co słychać u syna czy córki lub sprawdzanie czy wszystko przebiega zgodnie z twoim wyobrażeniem. Ty uważasz, że to przejaw troski, podczas gdy dziecko może czuć się rozliczane ze swoich poczynań. Młodzi ludzie chcą się wyrwać spod kurateli starszych i kształtować swoje życie po swojemu. Jeśli im na to nie pozwolisz, doprowadzisz do konfliktu.

Odkryj radość życia

Postawie osoby kontrolującej towarzyszy niepotrzebny lęk, że coś pójdzie nie po jej myśli, a także silne przekonanie, że to ona najlepiej wie, jak należy postąpić w danej sytuacji. Warto jednak uświadomić sobie, że odejście od pulpitu sterowniczego nie spowoduje katastrofy. Przeciwnie, przyniesie ulgę obu stronom - kontrolowanej i kontrolującej. Świadome zwolnienie się z odpowiedzialności pozwoli ci odkryć radość życia, która do tej pory nie mogła się przebić przez nieustające obawy nadzorcy.

Tatiana Ostaszewska-Mosak, psycholog

Ciągłe kontrolowanie wszystkiego i wszystkich może prowadzić do niepotrzebnych konfliktów. Warto więc zastanowić się, czy nie lepiej czasem odpuścić i po prostu zaufać innym. Taka zmiana postępowania nie spowoduje wcale kłopotów, ale przyniesie ci ulgę i pozwoli na nowo odkryć radość życia.