Recenzja książki Erica Hobsbawma „Wiek imperium”

Tomasz Walczak

2016-05-27 17:58

„Wiek imperium” to ostatnia część opus magnum brytyjskiego historyka Erica Hobsbawma, która zamyka jego opowieść o narodzinach nowoczesnego, kapitalistycznego świata. Autor prowadzi nas przez ostatnie burzliwe dekady „długiego XIX stulecia”, które rozpoczęło się „podwójną rewolucją” – francuską i przemysłową – a zakończyło katastrofą I wojny światowej.

Najnowsze z działu

donad tusk pęka z dumy

Syn premiera Tuska ma nową pracę! Wiemy, gdzie zatrudnił się Michał Tusk

szok, jak go nazwał

Bolesny cios dla Hołowni! Takiej obelgi od Rydzyka nie mógł przewidzieć

Kolejna awantura na komisji!

Łukasz Szumowski zeznaje przed komisją śledczą ds. wyborów kopertowych

co się stało?

Jarosław Kaczyński nagle zaskoczył! Nie pojawił się na konferencji PiS

nie ma nudy!

Nowy sondaż. Przełomowa zmiana na prowadzeniu i koszmar Lewicy! Co na to Tusk i Kaczyński?

Hobsbawm z intelektualną dyscypliną i narracyjnym rozmachem, do których przyzwyczaił nas w poprzednich częściach swojej epickiej trylogii, z jednej strony opisuje zmierzch pewnej epoki, a z drugiej pokazuje, jak ukształtowała ona współczesność. W dramatycznych przemianach obyczajowych, kulturowych, politycznych i gospodarczych wskazuje trwałe dziedzictwo XIX w., które nadało charakter „krótkiemu dwudziestemu stuleciu”.

Czytając całą trylogię brytyjskiego historyka, trudno nie chylić czoła przed jego benedyktyńską pracą w archiwach, zdolnością do pasjonującej syntezy dziejów i elegancją stylu. Żegnając się z jego wizją XIX w., wypada tylko wyczekiwać wznowienia „Wieku skrajności”, w której Hobsbawm pochylił się nad dziejami XX w. A zrobił to równie frapująco jak w przypadku poprzedzającego go stulecia.

Eric Hobsbawm, „Wiek imperium”, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2016