Wkraczając w ostatni rok produkcji, supersamochód Ford GT ’64 Prototype Heritage Edition składa hołd prototypom Forda GT z 1964 roku, które doprowadziły do powstania jedynego amerykańskiego supersamochodu, wygrywającego wyścig Le Mans w latach 1966-1969 oraz ponownie w 2016 roku.

Auto to nowoczesna interpretacja oryginału, która bezbłędnie wskazuje, czemu ten samochód oddaje hołd. Pojazd ma biały lakier Wimbledon White z grafiką Antimatter Blue, w tym potrójny pas wyścigowy na dachu.

Widoczne są odsłonięte elementy z włókna węglowego, w tym 20-calowe koła w kolorze Antimatter Blue (unikalna barwa dla Forda GT), a także odsłonięty przedni spojler z włókna węglowego, progi boczne, podstawy lusterek, żaluzje silnika i tylny dyfuzor wykończone w połysku.

Zaciski hamulcowe Brembo lakierowane w kolorze srebrnym z czarną grafiką oraz czarne nakrętki kół dodatkowo unowocześniają estetykę.

Włókno węglowe jest również obecne w kabinie, z progami drzwi z włókna węglowego, dolną częścią słupków A i konsolą, a także z matowymi akcentami również z włókna węglowego. Z niego wykonane są także fotele, pokryte Alcantarą w kolorze Lightspeed Blue ze srebrnymi przeszyciami, a na powierzchni siedzeń i zagłówkach wytłoczono logo GT.

Deska rozdzielcza jest pokryta skórą w kolorze Ebony i Alcantarą w kolorze Lightspeed Blue. Alcantarą pokryte są również słupki i podsufitka. Niebieskie aplikacje Antimatter Blue na desce rozdzielczej, listwach przy drzwiach i konstrukcji siedzeń są skoordynowane wizualnie z wyjątkowymi kołami. Kierownica jest wykończona Alcantarą w kolorze Ebony z czarnymi przeszyciami, a łopatki zmiany biegów z podwójnym sprzęgłem są surowe i wypolerowane.

Mając na celu pokonanie Ferrari i wygranie Le Mans, Ford rozpoczął prace nad własnym samochodem wyścigowym w 1963 roku, a niecały rok później podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Nowym Jorku w 1964 roku zaprezentowano prototyp Forda GT (podwozie GT/101).

Zbudowano pięć prototypów GT – to pierwsze modele Forda wykorzystujące głęboką analizę aerodynamiczną do optymalizacji osiągów przy dużych prędkościach. Są to jedne z najważniejszych samochodów produkowanych przez Forda, stanowiące podstawę programu GT, którego kulminacją był miejsca 1-2-3 podczas wyścigu Le Mans w 1966 roku. Spośród pięciu zbudowanych prototypów Forda GT, podwozie GT/105 jest jedynym, które przetrwało w oryginale i nosi barwy zgodne z ówczesną wersją. Podwozia GT/101 i GT/102 zostały zezłomowane po testach zderzeniowych Le Mans i Monza. Modele GT/103 oraz GT/104 zostały przemalowane i są ekskluzywnymi eksponatami w Muzeum Shelby w Boulder w Kolorado.