Jeszcze przed pierwszym oficjalnym finałem WOŚP, za sprawą m.in. Jurka Owsiaka, miała miejsce akcja, podczas której ludzie przesyłali spontaniczne datki na rzecz dzieci z wrodzonymi wadami serca. Wszystko ruszyło jednak pełną parą w styczniu 1993 roku.
Pan Andrzej w 1990 roku mierzył się z trudnym doświadczeniem, jakim była choroba 8-letniego wówczas syna, któremu po operacji nowotworu nerki, lekarze dawali zaledwie pół roku życia. Jak opisuje TVN24, pan Andrzej niemal mieszkał wtedy w szpitalu wraz z nim. Leczenie było długie i kosztowne, a warunki w szpitalu - jak wspomina - koszmarne. - Stan tego szpitala był jak bieda z nędzą albo jeszcze gorzej. W Białymstoku nie było wtedy oddziału onkologii dziecięcej. Wówczas lekarzy onkologów dziecięcych nawet nie było - wspomina w rozmowie z TVN24 pan Andrzej. Syn wyszedł z ciężkiej choroby, a ojciec... dwa lata później włączył się w zbiórkę WOŚP.
Polecany artykuł:
Najpierw zbierał pieniądze w rodzinnych Łapach, później zaprzyjaźnił się ze sztabem w Białymstoku. I tak działa do dziś. W ostatnich latach, oprócz żony, przyłączyła się do niego również 83-letnia teściowa.
