W XIX wieku obszar ten zamieszkiwało kilka rodzin, prawdopodobnie zatrudnionych jako robotnicy leśni. W pobliżu znajdował się również tak zwany zameczek cielecki, neogotycki pałacyk należący do rodu Hohenlohe-Ingelfingen, którego siedziba mieściła się w pobliskim Koszęcinie. Po II wojnie światowej pałacyk został rozebrany.