Pierwszym jest uzupełnienie ubytku w asfalcie tzw. masą na zimno. Najpierw drogowcy osuszają wykruszenie, potem je czyszczą, a następnie układają na nim specjalną masę bitumiczną, którą jest jeszcze przez nich odpowiednio rozprowadzana i dogęszczana. 

W przypadku większego ubytku lub uszkodzenia nawierzchni drogowcy wykorzystują bardziej czasochłonną, ale za to trwalszą technologię. Najpierw wycinają i usuwają uszkodzony asfalt. Następnie czyszczą przygotowane miejsca i nawilżają je specjalną emulsją ułatwiającą wiązanie warstw. Na końcu drogowcy wypełniają ubytek masą SMA, wyrównują ją i uszczelniają masą uszczelniającą.

Wpływ na niszczenie asfaltu zimą ma szereg różnych czynników. Są wśród nich m.in. natężenie ruchu, stan przebudowy dróg, czy nawet naprawy jezdni lub biegnących pod nią sieci gazowej, kanalizacyjnej lub teletechnicznej. Na asfalcie powstają wówczas rysy i pęknięcia, a zima bezlitośnie to wykorzystuje. Niewielkie ryski przekształcają się w coraz większe pęknięcia i w końcu w niebezpieczne dziury. 

Dzieje się tak przez zimowe wahania temperatury. Zgromadzona w spękaniach woda zamarza i rozsadza nawierzchnię. A im częściej dochodzi do wahań, tym szybciej asfalt niszczeje. Bardzo dobrze można to zauważyć w ostatnich tygodniach, gdy w stolicy na przemian panuje mróz i odwilż.