Określenie ce-pe-en powstało od skrótu CPN, czyli Centrala Produktów Naftowych, która to odpowiadała niegdyś za sprzedaż paliwa. Co ciekawe, dziś niektóre osoby nadal stosują tę nazwę. 

Jako aparatczyk określany był każdy, to był etatowym funkcjonariuszem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego lub aparatu rządowego Związku Radzieckiego.

Dziś słysząc słowo "wiosło" wyobrażamy sobie element do płynięcia łodziom czy kajakiem. Lata temu miało jednak jeszcze jedno znaczenie - gitara. 

W czasach PRL-u niemalże wszystko, co sprowadzano z zachodu, było lepsze. Amerykany także były chodliwym produktem, a były to po prostu papierosy z USA. 

Większość społeczeństwa narzekała na brak pieniędzy, więc próbowano wykorzystać każdą rzecz na kilka razy. Tak na przykład ze słoika po musztardzie powstała szklanka do alkoholu nazywana musztardówką. 

Szwedy to dziś tak zwane dzwony lub po prostu spodnie z szerokimi nogawkami. 

Kaowiec - niegdyś mówiono tak na instruktorów kulturalno-oświatowych.

Mianem bibuły określało się podziemną prasę antysocjalistyczną. 

Słowo "wapno" było stosowane głównie wśród młodzieży i oznaczało rodziców. 

Słowo "kapewu" oznaczało po prostu wyrażenie "czy rozumiesz co mówię". Powstało przez połączenie części słowa kapować z francuskim zaimkiem vous (ty).

Mianem fetniacha określało się osobę bardzo odważną i pewną siebie.

Jeśli w czasie PRL-u ktoś blagował, oznaczało to, że mówił nieprawdę i okłamywał rozmówców.