Jak sama przyznaje, pierwsze sygnały ostrzegawcze zignorowała. Nie przyszło jej do głowy, że swąd zwiastuje tragedię tak niewyobrażalnych rozmiarów.

W wyniku pożaru zniszczeniu uległ dach i ponad 200 lokali, co pozostawiło setki osób bez dachu nad głową – szacuje się, że około 500 mieszkańców straciło dostęp do swoich mieszkań. 

Ogień objął dach i poddasze czteropiętrowego bloku mieszkalnego, stopniowo rozprzestrzeniając się na niższe kondygnacje i garaż, co skutkowało zalaniem mieszkań wodą używaną do gaszenia.

– Ciężko powiedzieć od czego to się zaczęło. Akurat wróciłam z zakupów, czułam na korytarzu spaleniznę, ale przypisałam to jakiemuś obiadowi. Potem weszłam do mieszkania. Wystawiając wózek córki na korytarz zaczepił mnie sąsiad z naprzeciwka, czy znam numer na straż pożarną, ponieważ dach mu się pali – mówi nasza rozmówczyni.

– Początkowo ogień nie był widoczny, ale sytuacja szybko się zmieniła. Przed ewakuacją weszłam do mieszkania, żeby zamknąć okna na poddaszu. Wtedy już było widać kłęby ciemnoszarego dymu. Miałam takie takie odczucie, że zaraz ogień wejdzie mi do mieszkania – dodaje.

Pani Nicolett, wraz z mężem Sebastianem i niespełna trzyletnią córką, podjęli decyzję o natychmiastowej ewakuacji.

Bezpieczeństwo dziecka było najważniejsze. W jednej chwili musieli zostawić całe swoje życie.

Jednak powrót do mieszkania po jakiekolwiek rzeczy był niemożliwy.

– Po zejściu na dół stanęliśmy na parkingu. Już było widać żywy ogień w mieszkaniu na górze budynku – mówi dalej.

Na szczęście, dzięki sprawnemu działaniu i komunikacji, nikt nie odniósł poważnych obrażeń.

Pożar doszczętnie zniszczył dorobek życia rodziny Siklósi-Dąbrowskich.

Jak słyszymy, na szczęście mieszkanie było ubezpieczone, co daje nadzieję na odbudowę. W obliczu tragedii poszkodowani nie zostali sami.

– Mam nadzieję, że z tego tytułu będziemy mogli stanąć na nogi. Mamy ogrom wsparcia, które płynie w naszą stronę od przyjaciół i rodziny, ale też od znajomych, z którymi nie mieliśmy kontaktu od lat – podsumowuje.