Henryk Niewiadomski (59 l.) ps. Dziad, domniemany boss mafii wołomińskiej został pochowany w 2007 r. na Cmentarzu Bródnowskim. Zmarł w więzieniu, gdzie odsiadywał karę za zlecenie napadu i podżeganie do zabójstwa. Kierowania mafią wołomińską nigdy mu nie udowodniono.

Oficjalna przyczyna śmierci "Dziada" to wylew. Został pochowany w jednym grobie ze swoim zastrzelonym dwa miesiące wcześniej synem ps. „Mrówa”. 

Kościół szczelnie wypełnili wtedy... hodowcy gołębi i przyjaciele zmarłego mafiosa. Na tyłach świątyni w zwartej grupie czuwała stara gwardia wołomińska. 

Na pomniku nagrobnym ich imiona wyryte są złotym kolorem. Po pochówku „Dziada” w niebo wyleciało kilkadziesiąt białych i szarych gołębi, a zatwardziali gangsterzy ze starej praskiej ekipy ocierali łzy gęsto płynące po policzkach. 

Ostatnie pożegnanie legendarnego bossa mafii odbyło się z pompą, niczym pożegnanie celebryty, w błysku fleszy i przy obecności mediów. 

Zupełnie inaczej było z ostatnim pożegnaniem „króla życia” Andrzeja Kolikowskiego ps. Pershing. Jeden z najbardziej wpływowych bossów grupy ożarowskiej został pochowany w ciszy, z dala od medialnego szumu. Jego pogrzeb odbył się w tajemnicy przed dziennikarzami, a obecni na nim byli tylko rodzina i najbliżsi.

Dopiero po ceremonii udało się dowiedzieć, że jego grób znajduje się na cmentarzu w Ołtarzewie, ale o samym pogrzebie do dziś wiadomo niewiele. Długo krążyła plotka, że uczestniczył w nim m.in. Andrzej Gołota, który był z „Pershingiem” zaprzyjaźniony, ale w końcu została stanowczo zdementowana.

Kolikowski został zastrzelony 5 grudnia 1999 r., podczas pobytu w Zakopanem. Kule dosięgły go na parkingu hotelu „Kasprowy”. Stamtąd jego ciało zostało przewiezione do zakładu medycyny sądowej w Krakowie, gdzie nad zwłokami czuwał m.in. Robert B. ps. „Bedzio” - jeden z jego bliskich współpracowników.

Choć po postrzale ciało bossa nie wyglądało źle, rodzina zdecydowała o kremacji. Ponoć „Bedzio” miał złożyć przysięgę rodzinie Pershinga, że już nikt nie zrobi mu zdjęć. I kameralność uroczystości pogrzebowej udało się zachować. Urna z prochami została złożona w rodzinnym grobowcu, o który do dziś dba. Grób z czarnego granitu nie wyróżnia się jakoś specjalnie na tej nekropolii.