Remont Trasy Łazienkowskiej był już planowany od dłuższego czasu. Według ekspertów konstrukcja sprzed 50 lat była już w fatalnym stanie technicznym i wymagała pilnej przebdowy.

Władze miasta podjęły decyzję o wyburzeniu leciwych wiaduktów i budowie nowych. Nie spotkało się to z entuzjazmem mieszkańców, gdyż Warszawa ma spore kłopoty z korkami na drogach.

Niestety, klamka zapadła i w sobotę, 29 stycznia, rozpoczęła się demolka. Wiadukt południowy został wyłączony z ruchu, a do dyspozycji kierowców pozostawiono jedynie północny.

Ruch odbywa się od tej pory po czterech pasach, ale tylko dwa dostępne są dla zwykłych pojazdów! Pozostałe dwa to buspasy, którymi jeździć mogą jedynie uprawnione do tego pojazdy, czyli autobusy miejskie, taksówki i motocykle.

Drogowcy rozpoczęli przygotowania do prac rozbiórkowych.

W sobotę (29 stycznia) zaczęli rozstawiać betonowe zapory na jezdni.

Drogowcy przy użyciu ciężkiego sprzętu zabezpieczają teren prac.

Ruch na Trasie Łazienkowskiej zostanie mocno ograniczony. Służby zalecają objazdy ul. Puławską i Goworka, Alejami Ujazdowskimi lub Waryńskiego i Spacerową do Gagarina i Czerniakowskiej do Mostu Siekierkowskiego.

Wykonawca przygotowuje specjalne oznaczenia i barierki, które będą zabezpieczały przejeżdżające wiaduktem przejazdy i oddzielały je od terenu prac.

Pod wiaduktem ustawiły się już koparki, które rozpoczną demolkę starych konstrukcji.

Budowlańcy rozpoczęli prace przygotowujące teren prac do działania. Został on m.in. wygrodzony blaszanym ogrodzeniem.

Nowe pasy ruchu zostały oznaczone żółtą farbą. Kierowcy musza się przyzwyczaić do ich widoku, bo nie znikną szybciej niż za trzy lata.

Mimo, ze prace rozpoczęły się podczas ferii zimowych, to już widać było tworzące się korki. Przy powrocie do normalnego uchu na trasie należy spodziewać się potężnych utrudnień. 

Wykonawcy prac rozpoczęli już pomiary. Na zdjęciu widać, jak inżynier używa niwelatora.

W nowej organizacji pasów ruchu trudno jest się połapać. Wygląda jak istna dżungla.

Kierowcy nie są zachwyceni tym gigantycznym projektem. Wykonawca ma dwa lata na zakończenie robót, jednak jak uczy nas doświadczenie, takie przebudowy mogą się bardzo opóźniać. Przykładem jest tunel POW, którego otwarcie ciągnęło się w nieskończonośc.