Nowi mieszkańcy zoo we Wrocławiu. W ogrodzie przybywa niezwykłych jaszczurek [ZDJĘCIA]

W ogrodzie zoologicznym we Wrocławiu w tym roku przyszły na świat już trzy młode gekony Henkela. Gekon Henkela to zagrożony wyginięciem gatunek, hodowany we wrocławskim zoo od września 2018 r. Pierwsze młode pojawiły się tu w sierpniu 2019 r., a od tego czasu doczekano się 10 kolejnych. Najmłodszy gekon wykluł się 11 marca.

- Gekony Henkela to bardzo trudny w hodowli gatunek. Wymaga utrzymywania odpowiedniej temperatury w terrarium, wysokiej wilgotności oraz odpowiedniego oświetlenia. Uwagi i szczególnej troski wymaga również samica, która ma złożyć jaja, a potem same jaja. Powtarzalność procesu rozmnażania oznacza dla nas, że odnieśliśmy sukces - zwierzęta mają dobre warunki i dobrze się czują - mówi prezes wrocławskiego zoo, Radosław Ratajszczak.

Hodowla gekonów Henkela jest niezwykle ważna, gdyż w naturalnym środowisku grozi im wyginięcie. Te endemiczne jaszczurki Madagaskaru prowadzą nadrzewny tryb życia i nie potrafią funkcjonować w innych warunkach. Masowe wycinki lasów na Madagaskarze sprawiają, że dla gekonów pozostaje coraz mniej miejsca. Szansą na przetrwanie gatunku jest hodowla w ogrodach zoologicznych.

Gekon Henkela, nazywany również gekonem liśćogonowym, należy do jednych z większych w swojej rodzinie - samce osiągają nawet 29 cm długości. Zamieszkuje deszczowe lasy Madagaskaru, gdzie prowadząc głównie nocny tryb życia. Większość życia spędza na drzewach, a na ziemię schodzi właściwie tylko samica, by złożyć i zamaskować jaja.

- Jak dokładnie wygląda dorosły gekon Henkela? Ma dużą trójkątną głową oraz duże, silne szczęki. Ma duże, barwne, wyłupiaste oczy, które przykuwają uwagę. Ich kończyny są chude i długie, lekko nieproporcjonalne do wielkości całego ciała, a palce zakończone ma przylgami, ułatwiającymi poruszanie po pionowych powierzchniach. Cechą charakterystyczną jest ten duży, płaski i na brzegach pofałdowany ogon, który przypomina zeschłego liścia - opowiada Magda Fabiszewska-Jerzmańska, opiekun gadów we wrocławskim zoo.

Gekona Henkela wyróżnia również maskujące ubarwienie, które potrafi zmieniać, w zależności od wahań temperatury, światła czy nastroju. Można zatem spotkać osobniki ciemnobrązowe, brązowe, żółte, szare a nawet lekko białe, jednak zawsze plamy na ich ciele są ciemniejsze od tła, a nawet czarne.

We wrocławskim zoo opiekunowie zaobserwowali ciekawe zachowania godowe u par gekonów Henkela.

- Jednym z zadań w naszej pracy jest obserwacja mało poznanych gatunków i opisywanie ich. W przypadku gekonów Henkela zaobserwowałam, szereg ciekawych i widowiskowych zachowań poprzedzających kopulację - opowiada Magda Fabiszewska-Jerzmańska. - Pierwszym jest to, że samce wybarwiają się bardzo intensywnie. Ich ubarwienie staje się bardzo kontrastowe, ciemne plamy na bardzo jasnym tle. Samiec podchodzi do samicy bardzo ostrożnie, od czasu do czasu „macha” pionowo ogonem, który w tym czasie wydaje się też być większy niż zwykle. Jednak największym zaskoczeniem było dla mnie to, że samica w ten sam sposób odpowiadała samcowi.