Jak starać się o turnus w sanatorium. Poradnik cz. 1

Krok po kroku do sanatorium

Turnus w sanatorium odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego, jest częściowo odpłatny i trwa najczęściej 21 dni – nie krócej. Taki czas jest potrzebny, by stosowane tam zabiegi przyniosły pożądany efekt leczniczy, który utrzyma się na dłużej. Natomiast pobyt w sanatorium uzdrowiskowym na rehabilitacji uzdrowiskowej trwa 28 dni, jest częściowo odpłatny i odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego.

Krok 1: Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe

Wystawi ci je lekarz (pierwszego kontaktu, rodzinny lub specjalista), który ma podpisaną umowę z wojewódzkim oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia. NFZ nie refunduje leczenia uzdrowiskowego na podstawie skierowania z prywatnych gabinetów lekarskich, które nie podpisały kontraktów z NFZ, ani też leczenia na własną rękę. Musisz mieć aktualne ubezpieczenie zdrowotne. Przy wypisywaniu skierowania lekarz bierze pod uwagę twój stan zdrowia potwierdzony aktualnymi badaniami. Nie musisz do wniosku dołączać wszystkich badań, wystarczy, jeśli lekarz wpisze ich wyniki do formularza. Odpowiedni druk powinien mieć lekarz wypisujący wniosek o leczenie sanatoryjne. W skierowaniu może on wskazać proponowane miejsce i rodzaj leczenia uzdrowiskowego, ale nie jest to wiążące dla lekarza specjalisty NFZ.

Krok 2: Potwierdzenie skierowania przez NFZ

Skierowanie powinieneś przekazać do oddziału wojewódzkiego NFZ właściwego ze względu na miejsce twojego zamieszkania. Możesz to zrobić osobiście, wysłać pocztą lub poprosić o przesłanie lekarza, który wystawił ci skierowanie. W oddziale wojewódzkim funduszu lekarz balneolog (specjalista leczenia uzdrowiskowego i zabiegów fizykoterapii) ocenia zasadność skierowania. W razie potrzeby może zażądać od lekarza kierującego, żeby uzupełnił dokumentację medyczną lub skierował cię na dodatkowe badania.

Krok 3: Decyzja NFZ

Twoje skierowanie powinno być rozpatrzone przez właściwy oddział wojewódzki funduszu w ter-minie 30 dni. Jeśli okaże się, że musisz uzupełnić dokumentację lub zrobić dodatkowe badania, termin ten może się wydłużyć, jednak nie więcej niż o 14 dni. Jeżeli lekarz balneolog potwierdzi, że powinieneś podreperować zdrowie w uzdrowisku i są wolne miejsca w odpowiednich sanatoriach, oddział wojewódzki NFZ potwierdza skierowanie i doręcza ci je pocztą nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem leczenia. Miejsce i zakład lecznictwa uzdrowiskowego wskazuje lekarz specjalista funduszu. Okres ważności potwierdzonego skierowania na leczenie uzdrowiskowe wynosi 18 miesięcy od daty wystawienia. Jeżeli w tym czasie leczenie nie zostało rozpoczęte, NFZ odsyła skierowanie do świadczeniodawcy, który je wystawił, w celu ponownej weryfikacji. Gdy jest ona negatywna, lekarz zawiadamia o tym fakcie zarówno pacjenta, jak i właściwy oddział NFZ (w ciągu 30 dni od dnia otrzymania skierowania). Jeśli skierowanie zostanie potwierdzone przez lekarza, powinno być przesłane w ciągu 30 dni od dnia otrzymania z powrotem do oddziału NFZ, gdzie zostanie ono poddane ponownej ocenie. W przypadku, kiedy jest ona pozytywna, nie tracisz swojego miejsca na liście oczekujących. Jeżeli zostanie ustalony termin leczenia, oddział wojewódzki NFZ doręcza pacjentowi potwierdzone skierowanie, nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia.

Na wyjazd do sanatorium w ramach NFZ możesz liczyć teoretycznie nie częściej niż raz na półtora roku, ale tak naprawdę czas oczekiwania jest różny w poszczególnych oddziałach wojewódzkich funduszu. Na stronie internetowej https://skierowania.nfz.gov.pl możesz sprawdzić swoje aktualne miejsce na liście oczekujących na leczenie uzdrowiskowe. Wystarczy jedynie podać numer skierowania.

Krok 4: Gdy rezygnujesz ze skierowania

Jeżeli zrezygnujesz z pobytu w sanatorium, musisz jak najszybciej wysłać do NFZ pismo z uzasadnieniem rezygnacji. Jeśli będzie ona zasadna (np. wypadek losowy, nagłe zachorowanie potwierdzone zaświadczeniem lekarskim), NFZ wyznaczy nowy termin wyjazdu do uzdrowiska. Jeżeli NFZ nie uwzględni twojego uzasadnienia, będziesz musiał się starać o nowe skierowanie od lekarza.

Krok 5: Koszty

Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym jest częściowo odpłatny – z własnej kieszeni płacisz za część kosztów wyżywienia i zakwaterowania. Dopłata jest zróżnicowana w zależności od liczby osób w pokoju, jego wyposażenia w węzeł sanitarny, a także od sezonu. Kuracja odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego. Za opiekę lekarską i trzy rodzaje zabiegów płaci fundusz. Możesz skorzystać z dodatkowych zabiegów, ale płacisz za nie z własnej kieszeni. Tak samo jak za przejazd do sanatorium i z powrotem.
-

Co ci się należy w sanatorium

Pierwszego dnia pobytu masz spotkanie z lekarzem, który po obejrzeniu twoich badań i rozmowie zaleca ci odpowiednie zabiegi lecznicze. Masz prawo do:

– wstępnego badania lekarskiego;
– codziennego dostępu do opieki lekarskiej i pielęgniarskiej oraz cotygodniowego kontrolnego badania lekarskiego;
– końcowego badania lekarskiego;
– nie mniej niż trzech zabiegów fizykalnych dziennie przez sześć dni zabiegowych w tygodniu;
– dokupienia dodatkowych zabiegów;
– wystawienia recept na leki;
– posiłków dietetycznych;
– leków pierwszej potrzeby na wypadek nagłego zachorowania.

Kiedy nie pojedziesz do sanatorium?

Oddział wojewódzki funduszu może nie potwierdzić twojego skierowania, jeśli lekarz balneolog uzna, że twoja choroba nie kwalifikuje się do leczenia uzdrowiskowego lub z braku miejsc. Takie skierowanie będzie zwrócone lekarzowi, który je wystawił, a ty zostaniesz poinformowany o przyczynie niepotwierdzenia skierowania. Są przeciwwskazania zdrowotne, które uniemożliwiają wyjazd do sanatorium, najczęściej z powodu tego, że trzeba cały czas być w pobliżu lekarza prowadzącego i szpitala rejonowego, na wypadek, gdyby działo się coś niedobrego. Takie sytuacje mają miejsce w przypadku: chorób zakaźnych, ostrych infekcji (jak ropne zapalenie migdałków, zatok, zębów, grzybice skóry), wirusowego zapalenia wątroby, chorób mających istotne wskazania do operacji, pełnoobjawowej niewydolność krążenia i oddychania, niewydolności wątroby, skazy krwotocznej, chorób psychicznych, upośledzenia umysłowego znacznego i głębokiego, zniedołężnienia, chorób wyniszczających układowych, dużego stopnia nietrzymania moczu i kału, uzależnienia od alkoholu i leków, padaczki z częstymi napadami, czynnej choroby nowotworowej, ciąży i okresu karmienia, choroby niedokrwiennej serca i zaburzeń jego rytmu, nieuregulowanych zaburzeń hormonalnych.
-

Ile płacisz za pobyt w sanatorium

Najdroższy jest okres od 1 maja do 30 września, natomiast od 1 października do 30 kwietnia jest taniej.

– pokój 1-osobowy z łazienką – w sezonie – 36,10 zł, poza sezonem – 28,80 zł
– pokój 1-osobowy studio – w sezonie 33 zł, poza sezonem – 23 zł
– pokój 1-osobowy bez łazienki – w sezonie 29,30 zł, poza sezonem – 22 zł
– pokój 2-osobowy z łazienką – w sezonie 24,10 zł, poza sezonem – 17,30 zł
– pokój 2-osobowy studio – w sezonie – 22 zł, poza sezonem – 14,60 zł
– pokój 2-osobowy bez łazienki – w sezonie – 17,30 zł, poza sezonem – 12,50 zł
– pokój wieloosobowy z łazienką – w sezonie – 13,10 zł, poza sezonem – 11 zł
– pokój wieloosobowy studio – w sezonie – 12 zł, poza sezonem – 10,50 zł
– pokój wieloosobowy bez łazienki – w sezonie – 10,50 zł, poza sezonem – 9,40 zł

Możesz leczyć się w szpitalu uzdrowiskowym

Leczenie w szpitalu sanatoryjnym trwa 21 dni, jest bezpłatne i odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego, które wystawia tenże szpital. Odpowiednie skierowanie wypisuje lekarz szpitala, w którym się leczyłeś. Jeżeli skierowanie wystawione jest bezpośrednio po zakończonym leczeniu szpitalnym, lekarz ten powinien dołączyć kartę informacyjną zawierającą opis przebiegu choroby, opis leczenia, wyniki badań pomocniczych oraz zalecenia. Leczenie w szpitalu uzdrowiskowym powinno odbyć się w ciągu sześciu miesięcy od daty wypisania z oddziału szpitala lub kliniki. Okres ten może być przedłużony, jeżeli wymaga tego twój stan zdrowia. Natomiast pobyt w szpitalu uzdrowiskowym na rehabilitacji uzdrowiskowej trwa 28 dni, jest bezpłatny i odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego.
-

Możesz leczyć się ambulatoryjnie w uzdrowisku

Jeśli zdecydowałeś się na leczenie ambulatoryjne, musisz na to poświęcić urlop wypoczynkowy. Leczenie ambulatoryjne obejmuje trzy zabiegi dzienne w ciągu sześciu lub 18 dni zabiegowych. Skierowanie na leczenie ambulatoryjne potwierdzane jest przez NFZ – nie częściej niż raz na 12 miesięcy. Jeśli chcesz skorzystać z tej formy leczenia, sam decydujesz, gdzie i kiedy podejmiesz leczenie. Zakład leczniczy musi mieć jednak popisaną umowę z NFZ. Skierowanie na to leczenie jest oceniane tak samo jak w przypadku lecznictwa stacjonarnego. Za pobyt sam płacisz. Na własną rękę organizujesz wyżywienie i zakwaterowanie, NFZ płaci jedynie za zabiegi zlecone przez lekarza i za opiekę medyczną w wyznaczonej przychodni rehabilitacyjnej.

Do sanatorium na własną rękę

Jeśli nie uda ci się wyjechać na leczenie w ramach NFZ, możesz pojechać do wybranego sanatorium na własną rękę. Zdarza się, że NFZ wydaje decyzję odmowną albo czas oczekiwania na skierowanie jest dla ciebie zbyt długi. Wtedy warto pomyśleć o samodzielnym zorganizowaniu pobytu w sanatorium. I po-jechać do wybranego sanatorium na własną rękę. To może być bardzo dobra alternatywa dla zwykłych wczasów. Szczególnie, gdy twój organizm goni resztkami sił, puszczają ci nerwy i byle co wyprowadza cię z równowagi. A może masz kłopoty z sercem lub ciśnieniem albo po prostu czujesz, że natychmiast potrzebujesz wypoczynku? W takiej sytuacji wyjazd do uzdrowiska z pewnością doskonale wpłynie nie tylko na twoje samopoczucie, ale poprawi też twoją kondycję zdrowotną.

Coraz chętniej jeździmy do sanatoriów na własną rękę, nie czekając na skierowanie od lekarza NFZ. Wprawdzie wtedy sam ponosisz pełne koszty pobytu (bo NFZ nie dopłaca ci ani do zakwaterowania i wyżywienia, ani do leczenia), ale za to masz pełną swobodę – możesz sobie dowolnie wybrać czas i miejsce. Sanatoria przystosowały swoją ofertę do upodobań i potrzeb osób wyjeżdżających do uzdrowisk na własną rękę. Wiele sanatoriów dysponuje specjalnie zarezerwowanymi miejscami dla kuracjuszy pełnopłatnych. Musisz tylko kilka tygodni albo – w bardziej obleganych sanatoriach – kilka miesięcy wcześniej zarezerwować sobie miejsce.
-

Przy wyborze miejsca dobrze jest poradzić się lekarza, ale można też samemu zadecydować. Kierować się należy przede wszystkim rodzajem schorzenia. Wiadomo, że klimat górski to idealny wybór dla osób, które cierpią na anemię, natomiast nie jest wskazany dla sercowców czy mających nadciśnienie. Warto wyjechać w góry, jeśli chcesz podreperować kondycję dzięki górskim wy-cieczkom lub zwiększyć swoją odporność. Natomiast pobyt nad morzem lekarze zalecają chorym z niedoczynnością tarczycy, alergikom, osobom z nadciśnieniem i chorym sercem czy tym zestresowanym pracą. Mniejsze znaczenie ma klimat, gdy chcesz tylko odpocząć czy poprawić ogólny stan zdrowia, wtedy możesz brać pod uwagę inne kryteria, jak np. miejscowe atrakcje czy walory krajobrazu. We wszystkich uzdrowiskach można korzystać z wód leczniczych. Stosowane są do wielu zabiegów balneologicznych, zwłaszcza kąpieli leczniczych, inhalacji, płukań czy po prostu do picia. Warto więc, jeśli cierpisz na określone schorzenia, wybrać takie miejsce, w którym będziesz mógł najlepiej korzystać z ich dobrodziejstw.

Ceny pobytu w uzdrowisku nie są wygórowane i porównywalne z wyjazdem na tradycyjne wczasy, a dzięki wliczonym w cenę zabiegom leczniczym dostajesz dodatkowy bonus w postaci poprawy zdrowia. Za prywatny pobyt w sanatorium średnio zapłacisz ok. 700–900 zł za siedem noclegów w pokoju dwuosobowym. Dwutygodniowy wyjazd kosztuje przeciętnie 1500–1700 zł. W cenie masz zakwaterowanie, wyżywienie (trzy posiłki dziennie) oraz 2–3 zabiegi dziennie. Wszystko zależy od miejsca i standardu pokoju oraz od terminu wyjazdu, koszty mogą się różnić nawet o kilkaset zło-tych. Musisz do tego doliczyć opłatę klimatyczną pobieraną w większości uzdrowisk.