SG Niezapomniani 20 04 2022

i

Autor: GRAFIKA SE SG Niezapomniani 20 04 2022

Mogiła twórcy Sejmu w tragicznym stanie! Groby architektów cz. 2. Niezapomniani WIDEO

2022-04-20 15:29

Po architektach, dzięki którym Warszawa była nazywana Paryżem północy, czas na projektantów, którzy działali pod koniec XIX oraz na początku XX wieku. Jednym z takich architektów był Kazimierz Skórewicz, który jest autorem gmachu Sejmu. Niestety jego grób jest w opłakanym stanie. Program "Niezapomniani. Cmentarne historie" postara się zorganizować zbiórkę na renowację mogiły wśród posłów do polskiego parlamentu.

Groby architektów cz. 2 Mogiła twórca Sejmu w strasznym stanie

Mieczysław Marszewski (1857-1916) - polski konstruktor, inżynier komunikacji, działacz rolniczy, hodowca bydła rasy holenderskiej. Projektant mostu Poniatowskiego w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Przełomowe budynki w historii polskiej architektury. Pobierz publikację o przełomowych budynkach w historii polskiej architektury: pierwszy drapacz chmur, pierwsze osiedle linearne, pierwszy kampus, dworzec lotniczy, obserwatorium i inne niepowtarzalne budowle – manifesty polskiej awangardy architektonicznej XX wieku

Wacław Julian Paszkowski (1881-1950) – polski inżynier technolog (żelbetnictwo), profesor Politechniki Warszawskiej, minister komunikacji w rządzie Józefa Świeżyńskiego. Zaprojektował m.in. żelazne konstrukcje wież warszawskiego kościoła pod wezwaniem Zbawiciela, 10-metrowa wieża do skoków na Stadionie Legii Warszawa i Most PoniatowskiegoPochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Czesław Domaniewski (1861-1936) - naczelny architekt Warszawy, główny architekt Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i Kolei Warszawsko-Kaliskiej, a także dziekan wydziału architektury Politechniki Warszawskiej.Zaprojektował: Pałac Karolin w Otrębusach - siedziba Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze" im. Tadeusza Sygietyńskiego (1911), Dworzec stacji kolejowej Łódź Kaliska (1902) i Dworzec stacji kolejowej Ciechocinek (1902)Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Juliusz Żórawski (1898-1967) - Dom Wedla, Kino „Atlantic” w Warszawie (1929-1930), Kino Femina (1936–1939), Szklany Dom dla Państwowego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych Pracowników Umysłowych. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Władysław Kozłowski (1859-1925) - Stare Powązki. Budynek VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie, Hale Mirowskie (1899-1902)

Apoloniusz Nieniewski (1856-1922) - Stare PowązkiHale Mirowskie (1899-1902), Kaplica Lesserów na cmentarzu Powązkowskim

Aleksander Bojemski (1885-1944) - polski inżynier i architekt, profesor Politechniki Warszawskiej. Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego (1930), cokół pomnika księcia Józefa Poniatowskiego na pl. Saskim w Warszawie.Został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego. Pochowany w nieznanym miejscu na Starych Powązkach.

Jan Fryderyk Heurich (1873-1925) - architekt, syn architekta Jana Kacpra Heuricha (1834-1887), w latach 1920–1921 minister sztuki i kultury. Dzieła: Kamienicy Krasińskich przy pl. Małachowskiego, Dom pod Orłami, Pałac Ossolińskich w Rudce.Został pochowany w grobie ojca na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. Jego córka Maria Manteufflowa (1905-1994) – polska historyczka, nauczycielka i bibliotekarka, została zamordowana przez uciekiniera z poprawczaka.

Groby słynnych architektów. To dzięki nim Warszawę nazywano Paryżem północy. Niezapomniani WIDEO

Łukasz Wolski (1878-1948) - bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie, kościół św. Stanisława Kostki w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Stanisław Noakowski (1867-1928) - architekt, rysownik i malarz, profesor Szkoły Sztuk Pięknych, dziekan architektury na Politechnice Warszawskiej.  Wykonał projekt kaplicy mieszczącej urnę z sercem T. Kościuszki na zamku w Rapperswillu i projekty rekonstrukcji sal w Belwederze. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Antoni Dygat (1886-1949) - urodził się we Francji, zmarł w Sao Paulo w Brazylii. Ojciec pisarza Stanisława Dygata i Danuty Lutosławskiej, żony kompozytora Witolda Lutosławskiego Zaprojektował m.in. Wytwórnię Papierów Wartościowych, Wojskowy Instytut Geograficzny, domy Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, a także budynki radiostacji w Raszynie i we Lwowie.

Wiktor Junosza-Piotrowski (zm. 1917) - Zespół Korpusu Kadetów im. Aleksandra Suworowa - Gmach Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Budynek więzienia mokotowskiego w Warszawie

Franciszek Mączyński (1874-1947) - pochowany został na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Wykonał: Gmach Powiatowej Kasy Oszczędności Powiatu Krakowskiego w Krakowie, Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie i Pałac Prasy w Krakowie.

Ludwik Panczakiewicz (1873-1935) - architekt, pochowany na cmentarzu Powązkowskim. W latach 1899–1901 współprojektował dwie hale targowe, zwane Halami Mirowskimi. Koncepcja hal była oparta na opracowaniu architekta Stefana Szyllera. Współpracował z architektem Józefem Piusem Dziekońskim przy projektowaniu kościołów: św. Michała i św. Floriana na Pradze (1898-1902) i Najświętszego Zbawiciela.

Franciszek Lilpop (1870-1937) - architekt, członek słynnej rodziny przemysłowców. Za czołowe dzieło modernizmu w Polsce uznany został jego projekt gmachu o szkielecie żelbetowym – Dom Towarowy Braci Jabłkowskich w Warszawie.Zaprojektował także zakład wychowawczy Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu z kościołem św. Józefa Oblubieńca - razem z Karol Bolesta-Jankowski (1868-1928) - cmentarz Powązkowski oraz sanatorium w Rudce.Poślubił bratanicę Henryka Wieniawskiego (1835-1880), katoliczkę, Halinę Zenobię Wieniawską (1876–1925)Krótko przed śmiercią, chcąc być pochowany obok żony w jej grobie rodzinnym na Powązkach, Franciszek Lilpop przeszedł na katolicyzm. Jednak na skutek nacisku władz, został pochowany nie przy żonie, ale na Cmentarzu Wojskowym. Jego córka Maria (1912–1972) była żoną pisarza Zbigniewa Uniłowskiego (1909-1937) - zmarł na zapalenie opon mózgowych. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 196-1-17)

Jan Witkiewicz ps. Koszczyc (1881-1958) - architekt Jego matką była Anna z Łopacińskich, spokrewniona z Emilią Plater, a ojciec, Jan (1857-1935) był inżynierem i naczelnikiem warsztatów kolei. Jego bratem był malarz Stanisław Witkiewicz, ojciec Witkacego. Zaprojektował gmach Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, willę Witkiewiczówka w Zakopanem i Chatę - letni dom Stefana Żeromskiego w Nałęczowie. Pochowany na Starych Powązkach.

Lech Niemojewski (1894-1952) – architekt, profesor na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, syn pisarza Andrzeja Niemojewskiego (1864-1921) - cmentarz ewangelicko-reformowany. Był autorem wnętrz statków pasażerskich MS Piłsudski i MS Batory. Pochowany na Starych Powązkach.

Bohdan Pniewski (1897-1965) - jeden z najwybitniejszych polski architektów, pochowany w Alei Zasłużonych na Starych Powązkach w Warszawie. Wykonał: Gmach Narodowego Banku Polskiego, Kompleks budynków Ministerstwa Komunikacji, Salę Kolumnową w Sejmie, monumentalny gmach Sądów Grodzkich przy ul. Leszno 53/55 (obecnie al. „Solidarności” 127), owalne schody w budynku Senatu, budynek Polskiego Radia, odbudowę Teatru Wielkiego i Dom Chłopa (1958–1961), razem z Małgorzatą Handzelewicz-Wacławek (1922-1996)

Tadeusz Tołwiński (1887-1951) - wykonał: projekt gmachu Muzeum Narodowego w Warszawie (1924), Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Był synem architekta Mikołaja Tołwińskiego. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Kazimierz Tołłoczko (1886-1960) - zaprojektował tzw. Hotel Oficerski przy placu Inwalidów w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Kazimierz Skórewicz (1868-1950) - architekt, autor Gmachu Sejmu, Sali Posiedzeń w Sejmie, czy też gmachu Banku Państwowego (1897–1899) - dziś bank i Ministerstwo Finansów. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jego grób jest w opłakanym stanie. Zniszczona tablica nagrobna jest porośnięta mchem, nie widać żadnych napisów.

Stefan Sienicki (1897–1970) - wykonał: wnętrze sali Sejmu (1947), wejście główne do siedziby Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 4-6-2/3). Jego syn Jacek (1928-2000) był malarzem.

Bronisław Brochwicz-Rogoyski (1861-1921) - autor PAST-y (budynek Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej, zwyczajowo nazywany PAST-ą - 1906–1908).  Budynek zyskał miano pierwszego wieżowca w Warszawie 51,5 m wysokości Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim. Hotel Warszawa, dawniej Gmach Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential House, zwyczajowo Prudential (1931-1933) - 66 metrów.  Budynek zaprojektował Marcin Weinfeld (1884-1965), który jest także Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie.  Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 

Stalową konstrukcję spawaną ustawioną na żelbetowych fundamentach biurowca Hotelu Warszawa zaprojektowali Stefan Bryła (1886-1943) - rozstrzelany 3 grudnia 1943 w ulicznej egzekucji w rejonie zajezdni tramwajowej przy ul. Puławskiej 13) Jego symboliczny grób znajduje się na Starych Powąkach.

Wenczesław Poniż (1900-1967) - wykonał razem z Bryłą pierwszy na świecie drogowy spawany most na rzece SłudwiJest też architektem Domu Bez Kantów w Warszawie i kompleksu budynków Muzeum Narodowego i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Pochowany na Starych Powązkach.

Józef Szanajca (1902-1939) - jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej architektury modernistycznej. Poległ 24 września 1939 r. w okolicy Płazowa pod Tomaszowem Lubelskim. W czasie wojny zgłosił się jako ochotnik i był kierowcą. Pochowany w Rudzie Różanieckiej, a następnie w zbiorowej mogile wojskowej w Zamościu (Rotunda Zamojska). Był głównym architektem biura projektów Centralnego Dworca Pocztowego (1933-39). Zaprojektował dom mieszkalny Państwowego Zakładu Emerytalnego i szpital PCK na Solcu.

Romuald Gutt (1988-1974) - Stare Powązki. Projektant: gmachu GUS, gmachu Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa, Muzeum Więzienia Pawiak i pływalni solankowej w Ciechocinku.

Józef Jankowski (1882-1944) - rozplanowanie terenów kompleksu parkowego Pole Mokotowskie, zespół budynków Związku Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych (obecnie Szpital im. W. Orłowskiego) Żona Nina Jankowska (1889-1979) też była architektem. Jej bratem był architekt Marcin Weinfeld.

Zdzisław Mączeński (1878-1961) - Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (1927-1930) - dzisiejsza siedziba MEN. W czasie wojny była to siedziba Gestapo. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Franciszek Skowron (1856-1929) - Politechnika Lwowska, Pawilon Panoramy Racławickiej we Lwowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Julian Zachariewicz (1837-1898) - polski architekt, przedstawiciel historyzmu, profesor i rektor Politechniki Lwowskiej, konserwator zabytków. Ojciec architekta Alfreda (1871-1937) i literata Juliana Edwina (1883-1939/40) oraz dziadek prawnika, podporucznikiem Polskich Sił Zbrojnych Juliana Godlewskiego (1903-1983) - Powązki Wojskowe. Jego ojcem był prawnik Włodzimierz Godlewski (1865-1932) - Cmentarz Łyczakowski

Julian Zachariewicz wykonał: Gmach główny Politechniki Lwowskiej, Galicyjską Kasę Oszczędności. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Alfred Zachariewicz to autor gmachu PKO we Lwowie, gmachu głównego BGK w Warszawie i Dworca Głównego we Lwowie.

Karol Kozłowski (1847-1902) - pochowany na cmentarzu Powązkowskim. Wykonał Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie i Filharmonię Narodową w Warszawie.

Julian Ankiewicz (1820-1903) - Biblioteka Ordynacji Zamojskiej w Warszawie, gmach Towarzystwa Kredytowego miasta Warszawy

Władysław Sadłowski (1869-1940) - został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim, w grobowcu rodziny RawskichLwowska Filharmonia Obwodowa. Wykonał: projekt Dworca Głównego we Lwowie i Bazylikę archikatedralną Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie (przebudowa)Zygmunt Gorgolewski (1845-1903) - Opera Lwowska - dawny Teatr Wielki (1897-1900)Pochowany w alei zasłużonych cmentarza Łyczakowskiego (naprzeciw grobu Marii Konopnickiej)

Stanisław Hebanowski (1820-1898) - Teatr Polski w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu w Gieczu, którego był właścicielem

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu - Max Littmann (1862-1931)

Jan Zawiejski (1854-1922) - został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Szkoła Handlowa w Krakowie, Stary Dom Zdrojowy (1880) Krynica-Zdrój Czesław Przybylski (1880-1936) - Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie (1913), Gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie (1923), gmach Teatru Miejskiego w Kaliszu, Dworzec Główny w Warszawie

Tadeusz Zieliński (1883-1925) - Stare Powązki. Zaprojektował budynki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie iInstytut Radowy. Jego syn Tadeusz Bohdan Zieliński (1914-1986) też był architektem - Powązki Wojskowe. Zaprojektował Ambasadę Chińską w Warszawie i Muzeum Ziemi w Warszawie

Maciej Nowicki (1910-1950) - Dorton Arena w Raleigh w USA - obecnie North Carolina State UniversityZabytkowa hala sportowa przy ulicy Podskarbińskiej w Warszawie. Zginął 31 sierpnia 1950 roku w katastrofie lotniczej podczas lotu rejsowego TWA nr 903 na trasie Bombaj – Kair – Rzym – Nowy Jork. Samolot L-749A rozbił się na Pustyni Libijskiej koło Wadi an-Natrun w Egipcie, podczas awaryjnego lądowania spowodowanego pożarem i odpadnięciem silnika nr 3Zginęło wówczas 55 osób Symboliczny grób Macieja Nowickiego znajduje się na warszawskim cmentarzu Wawrzyszewskim.Jego żona Stanisława Nowicka (1912-2018) dożyła aż 106 lat. Także była architektem

Max Berg (1870-1947) - pochodzący ze Szczecina niemiecki architekt - Hala Stulecia - Ludowa we Wrocławiu, elektrownie wodne na Odrze, kaplica na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Maksymilian Dudryk-Darlewski (1885-1962) - działacz sportowy i turystyczny, taternik, fotograf, z zawodu inżynier dróg i mostów oraz architekt. Gmach Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, Stadion Legii Warszawa (1930) razem z Aleksander Kodelski (1898-1972). Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.

Aleksander Kodelski (1898-1972) - prezes i dyrektor techniczny spółki tworzącej kolej na Kasprowy Wierch.Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.  Był mężem Anny Kodelskiej (1901-1944) – również architektki, która zginęła w powstaniu warszawskim. Ich córką była prof. Teresa Kodelska-Łaszek (1929-2021) – sanitariuszka powstania warszawskiego, olimpijka z Oslo (Oslo 1952 – narciarstwo), pracownik naukowy SGH.