TEST Volvo XC40 D4 2.0 190 KM AWD R Design: kosztowny indywidualizm

O ile Volvo XC60 i XC90 są wielkie, majestatyczne i przywodzą na myśl krążowniki, mniejsze XC40 postanowiło nieco zmienić obrany kierunek. Najmniejszy SUV Volvo jest zgrabny, ciekawy stylistycznie i ma trafiać do młodszej klienteli. Mimo, że zachowano proporcje i "wyciosane" kształty charakterystyczne dla szwedzkiej marki, auto prezentuje się bardziej zadziornie, a zarazem lekko.

Masywny front nie jest optycznie ciężki, a charakterystyczne LED-owe lampy przypominające młot Thora (dostępne już od bazowej wersji) wyraźnie poszerzają przód. Linia pokrywy silnika została poprowadzona dość płasko, ale dynamiczne przetłoczenia zapobiegają wizerunkowi kuchennego blatu. Profil auta jest dość spokojny pomijając głębokie przetłoczenie w dolnych partiach drzwi. Regularna linia okien mocno wspina się ku górze w tylnych partiach drugiej pary drzwi, gdzie przechodzi w charakterystyczny masywny słupek C.

Oglądając fotografie może się wydawać, że najmniejszy SUV ze stajni Volvo jest malutki, ale gdy już podejdziemy do niego na żywo, szybko zmienimy zdanie. Pakiet R Design obejmuje agresywniej narysowany przedni zderzak i 20-calowe aluminiowe felgi, które w bądź co bądź niedużym nadwoziu prezentują się ciekawie i elegancko, a auto nie przypomina Cadillaca Escalade na spinnerach. XC40 może się pochwalić jednym z większych prześwitów w swojej klasie – pod brzuchem przejedzie mu 21 cm.

Znajomy, ale jednak inny

Skoro wygląd zewnętrzny z konserwatywną stylistyką Volvo nie ma nic wspólnego, marka konsekwentnie zrobiła to samo w środku. Pierwsze co rzuca się w oczy bogato wyposażonego modelu to... wściekła wykładzina na podłodze i boczkach drzwi. Wykończenie o nazwie Lava Orange ciekawie kontrastuje z czarną skórzaną deską rozdzielczą. Jednak taka wykładzina nie jest zbyt premium. W dotyku przypomina najtańszy dywan z Castoramy, tylko że w kolorze soczystej pomarańczy. Ma to jednak swój surowy klimat i ciekawie kontrastuje z jakością wykonania pozostałych elementów, która – jak to w Volvo – jest na wysokim poziomie.

Pomysł z barwnym dywanem jest odważny i ciekawy. Choć nie każdemu takie rozwiązanie przypadnie do gustu, to marce należy się za to duży plus. Volvo raczej zawsze było dość zachowawcze, a tu taka niespodzianka. Podobny zabieg wykonano kiedyś w małym modelu C30, jednak tam podłoga była jasna, a nie ogniście pomarańczowa.

Uniwersalny projekt

Projekt deski rozdzielczej jest taki jak we wszystkich nowych Volvo. Na środku dominuje 9-calowy dotykowy wyświetlacz, za pomocą którego sterujemy nie tylko multimediami i nawigacją, ale także klimatyzacją i ustawieniami w aucie. Może się wydawać, że upchnięcie wszystkich funkcji w jednym ekranie nie było najlepszym pomysłem, ale fantastyczna czułość wyświetlacza i szybkość reakcji systemu są na tak wysokim poziomie, że trudno się na cokolwiek skarżyć. Może jedynie czcionka pod wirtualnymi przyciskami mogłaby być nieco większa, aby bez skupiania wzroku kierowca widział w co klika.

Pod ekranem znalazł się bardzo prosty panel obsługi multimediów. Chwała projektantom za pozostawienie dużego, analogowego pokrętła od głośności. Mimo, że wielu producentów rezygnuje z tego rozwiązania na rzecz dotykowych przycisków, pokrętło jest najbardziej praktycznym i wygodnym rozwiązaniem. A tu mimo, że jest duże, świetnie komponuje się ze srebrnymi detalami deski rozdzielczej.

Ergonomia na szóstkę

Mimo mniejszych gabarytów od większych braci z gamy modelowej, w Volvo XC40 znajdziemy bardzo dużo przestrzeni. Kabina została tak zaprojektowana, żeby nie tylko optycznie ale i fizycznie była bardzo szeroka. Dzięki temu nawet wysokie osoby będą zadowolone z ilości miejsca po bokach. Przedni rząd siedzeń jest bardzo wygodny, a quasi-sportowe fotele zapewniają świetne trzymanie boczne. Dużo miejsca zarówno na nogi jak i nad głowami znajdziemy też na tylnej kanapie wyposażonej w podłokietnik. Nawet trójka pasażerów bez problemu spędzi tam dłuższą podróż.

Cały samochód jest  świetnie zaprojektowany jeśli chodzi o ergonomię. Na tunelu środkowym mamy dwa cup holdery – głębszy i płytszy. Przed lewarkiem zmiany biegów znalazł się duży płaski schowek z indukcyjną ładowarką, która nie dość, że jest pokryta gumą zabezpieczającą przed ślizganiem się telefonu, to dodatkowo ma dość wysokie "ranty" przez co telefon pozostaje na swoim miejscu nawet podczas dynamicznej jazdy. Również z przodu znalazły się dwa wejścia USB i malutki schowek, np. na bilon. W podłokietniku znajdziemy studnię bez dna – bardzo pojemny schowek z dodatkową półeczką na organizację drobnych przedmiotów, a przed nim znalazł się – uwaga! – wyciągany śmietnik. Rozwiązanie niby trywialne, ale jakoś inni producenci nie wpadli na to, by dyskretnie wkomponować nieduży śmietnik we wnętrzu auta. Kolejne bardzo obszerne schowki znajdziemy w drzwiach. Do tych "kieszeni" spokojnie zmieścimy dokumenty w formacie A4, laptopa lub 1,5-litrową butelkę.

Wśród SUV-ów większe gabaryty idą w parze z przestrzenią. A jej w XC40 znajdziemy aż nadto nie tylko w kabinie, ale i w bagażniku. Choć producent deklaruje jego pojemność na poziomie 460 litrów, jest on bardzo ustawny i zmieścimy do niego duże przedmioty albo kilka walizek. Bagażnik ma podwójną podłogę, dość nietypowo składaną w harmonijkę, dzięki czemu nie trzeba jej przytrzymywać aby umieścić coś pod spodem. Przestrzeń bagażowa ma bardzo regularny kształt prostopadłościanu uzupełniony dwoma wnękami po bokach, gdzie możemy schować wyższe przedmioty. Znajdziemy tam też liczne haczyki, a przez całą długość prawej "burty" bagażnika biegnie gruba taśma, za którą możemy zaczepić różne przedmioty, aby nie latały po bagażniku w trakcie jazdy.

Łakomy silnik

Pod maską testowanej wersji D4 znalazł się dwulitrowy diesel o mocy 190 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi 400 Nm i jest dostępny już od 1750 obr./min. Takie parametry pozwalają rozpędzić się do 100 km/h w 7,9 sekundy, co jak na ważącego 1735 kg SUV-a jest bardzo przyzwoitym wynikiem.

Przeczytaj: TEST Volvo V90 D5 AWD: cierpliwość popłaca

Niestety kultura pracy wysokoprężnej jednostki pozostawia nieco do życzenia. Najgorzej jest tuż pod odpaleniu, kiedy motor przez moment krztusi się i charczy. Później silnik nieco się uspokaja ale pod warunkiem, że trzymamy się niższego zakresu obrotów. Każde bardziej dynamiczne przyspieszenie kończy się mało subtelnym hałasem docierającym spod maski.

Mimo, że silnik diesla powinien kojarzyć się z ekonomią (bo w końcu po to wybieramy warianty wysokoprężne), dwulitrowy motor z oznaczeniem D4 ma całkiem spory apetyt. W mieście trzeba się liczyć ze zużyciem około 9 l/100 km, podczas gdy producent obiecuje skromne 5 l.

Nietypowy lewarek

Skrzynia biegów średnio do mnie przemawiała, choć do samych zmian biegów trudno mieć jakiekolwiek zastrzeżenia. 8-biegowa przekładnia automatyczna (ta sama, którą znajdziemy w modelach XC60/90 oraz S/V90) myśli szybko i sprawnie, a przełożenia zmienia bardzo gładko. Nie gubi się, a wręcz przeciwnie – mocne wciśnięcie pedału przyspieszania skutkuje natychmiastowym i żwawym wciśnięciem w fotel. Gdzie więc leży problem? Dziwny jest sposób przełączania skrzyni pomiędzy poszczególnymi ustawieniami. Aby ograniczyć ruch lewarka (co pozwoliło znacznie go zmniejszyć i lepiej zagospodarować przestrzeń na tunelu środkowym), nie przesuwamy go wzdłuż do wybranego położenia (P, D, N lub R), tylko musimy kilkakrotnie "kliknąć" nim w wybranym kierunku. Domyślnie jest na pozycji Parking, gdy przesuniemy raz do tyłu – wskakuje Neutral, a dopiero za drugim razem Drive.

Przewidywalne prowadzenie

W kwestii prowadzenia nie należy się po Volvo XC40 spodziewać zbyt wiele. Auto prowadzi się pewnie oraz stabilnie, nie próbując przy tym udawać sportowego SUV-a, jakim nie jest. To zdecydowanie nie mieszanka pokroju BMW X3 M czy Porsche Macan GTS. Niezależnie od tego czy jedziemy w długą trasę, czy przemieszczamy się po mieście, prowadzenie jest przyjemne. O dziwo w tym drugim środowisku 20-calowe alufelgi nie dają się we znaki. Zawieszenie dobrze radzi sobie z nierównościami, a przejazdy przez tory tramwajowe nie powodują strat w uzębieniu. Czuć, że koła są dość szeroko rozstawione, co przekłada się na przyjemną stabilność przy pokonywaniu zakrętów.

Cena i konkurenci

Mniejsze SUV-y segmentu premium (a do tej klasy Volvo chce zaliczać swoje modele), to grupa stosunkowo młoda na rynku motoryzacyjnym. Ale ten powiew nowości słono się ceni. Najtańsze Volvo XC40 T3 kupimy za 127 200 zł. W tej cenie otrzymamy bazową wersję wyposażenia, a pod maską znajdzie się benzynowe 1.5 litra rozłożone na 3 cylindry. Cieszy jednak dość bogate wyposażenie standardowe, które obejmuje manualną klimatyzację, 9-calowy ekran systemu multimedialnego, 17-calowe aluminiowe felgi, cyfrowe zegary, tempomat, system rozpoznawania znaków drogowych i LED-owe światła do jazdy dziennej.

Najtańszy diesel D3 to wydatek 143 200 zł. Decydując się na testowany wariant D4 ze 190-konną jednostką wysokoprężną, trzeba przygotować co najmniej 170 950 zł, a wybierając topową wersje wyposażenia R Design – aż 194 450 zł. Testowany egzemplarz to wersja R Design First Edition, która była w sprzedaży jedynie na początku produkcji modelu. Jej cena to ponad 240 tys. zł.

Trzeba przyznać, że prawie ćwierć "bańki" za małego SUV-a (fakt, że z segmentu premium) to dość zaporowa kwota. Rozwiązaniem jest jednak nowa usługa finansowania, jaką Volvo wprowadziło do swojej oferty. Mowa o usłudze Care by Volvo, dzięki której za miesięczną opłatę (od 2399 zł/mc) klient może wynajmować najnowszy model Volvo ciesząc się dodatkowymi przywilejami, takimi jak możliwość wypożyczenia większego auta (XC90) na 14 dni w roku, pełną opieką serwisową, ubezpieczeniem itp. Wszelkie koszty eksploatacyjne (poza paliwem oczywiście) wliczone są w miesięczną ratę. To z pewnością boli mniej, niż jednorazowy wydatek ponad 200 tysięcy złotych na średniej wielkości SUV-a.

Volvo XC40 jest ogniwem, którego brakowało w gamie szwedzkiej marki. Choć cała rodzina XC to majestatyczne pojazdy, "czterdziestka" jest bardziej młodzieżowa, zawadiacka i stylowa. Nie tylko wyglądem odbiega od "dorosłych" starszych braci ale i prowadzeniem – jest zwinna, poręczna i świetnie czuje się w mieście. Z jednej strony jest najmniej "volvowata", ale z drugiej można to uznać za zaletę i powiew świeżości w spokojnym i statecznym charakterze marki. Dodatkowo ponadprzeciętnie funkcjonalne wnętrze będzie ogromnym atutem dla osób ceniących sobie praktyczne rozwiązania.

Volvo XC40 D4 - dane techniczne

SILNIK	R4, Turbodiesel
Pojemność	1969 cm3
Moc maksymalna	190 KM przy 4000 obr./min.
Maks mom. obrotowy	400 Nm przy 1750 obr./min.
Prędkość maksymalna	210 km/h
Przyspieszenie 0-100km/h	7,9 s
Skrzynia biegów	automatyczna, 8-biegowa
Napęd	AWD
Emisja spalin	166 g/km
Zbiornik paliwa	54 l
Katalogowe zużycie paliwa (miasto/ trasa/ średnie)	5,7 l/ 4,7 l/ 5 l
Długość	4425 mm
Szerokość	1804 mm
Wysokość	1652 mm
Rozstaw osi	2702 mm
Masa własna	1735 kg
Pojemność bagażnika/ po złożeniu siedzeń	460 l/ 1336 l
Hamulce przód/ tył	tarczowe wentylowane/ tarczowe
Zawieszenie przód	kolumny McPhersona
Zawieszenie tył	wielowahaczowe
Opony przód i tył (w modelu testowym)	235/40/R20