Sekrety Zdrowia i Urody. Balsam na bolączki

Różne preparaty o nazwie Balsam Szostakowskiego w naszym kraju największą popularność zyskały w latach 70. i 80. ubiegłego wieku. Zawdzięczały ją szerokiemu zakresowi zastosowania leczniczego, profilaktycznego i pielęgnacyjnego. Dziś przeżywają swój renesans.

Nazwa balsamu pochodzi od nazwiska jego twórcy, wybitnego rosyjskiego chemika, profesora Michaiła Fiodorowicza Szostakowskiego. Odkrył go przypadkowo w 1939 roku, kiedy pracował nad syntezą żywicy polimerowej. Kiedy okazało się, że stworzony przez niego związek ma dużą zdolność przyspieszania gojenia ran, odmrożeń i odparzeń, natychmiast stał się przebojem.

Substancja ma postać lepkiej, gęstej i łatwo przywierającej do skóry złotawej masy. Charakteryzują ją specyficzny spirytusowo-eteryczny zapach i słodkawy smak. Polecana jest zwłaszcza w przypadkach urazów i uszkodzeń skóry oraz błon śluzowych, bo ma duże właściwości osłaniające i ochraniające. Balsam nałożony na skórę twarzy tworzy warstwę izolującą od negatywnego wpływu czynników zewnętrznych. Substancja zapobiega również rozprzestrzenianiu się infekcji na chorej skórze. Wspomaga naturalne oczyszczanie się ran. W drugiej połowie XX wieku zaczęto stosować balsam doustnie w leczeniu wrzodów, nadkwasoty i zgagi. Polecany jest w profilaktyce parodontozy i stanów zapalnych jamy ustnej.