Święto Trzech Króli: Skąd tradycja obchodzenia Objawienia Pańskiego?

Objawienie Pańskie należy do pierwszych świąt, które uświęcił Kościół. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa święto to wyznaczało początek roku liturgicznego.

We wczesnym chrześcijaństwie dzień ten obchodzony był na Wschodzie jako święto Bożego Narodzenia (w Apostolskim Kościele Ormiańskim jest tak do dzisiaj), a także wspomnienie pokłonu Mędrców, Chrztu Pańskiego i przemiany wody w wino w Kanie Galilejskiej. Było to święto Epifanii, objawienia się Boga całemu światu (Objawienie Pańskie).

Zobacz: ŚWIĘTO TRZECH KRÓLI - znaczenie Święta Objawienia Pańskiego. Po co MIRRA, KADZIDŁO i KREDA? Dlaczego na drzwiach pisze się KMB lub CMB?

W Kościele łacińskim święto to obchodzi się od końca IV wieku jako święto niezależne od Bożego Narodzenia. Później wydzielono też święto Chrztu Pańskiego na niedzielę po 6 stycznia, a wspomnienie cudu w Kanie na drugą niedzielę zwykłą w roku C.

Dzień 6 stycznia stał się na zachodzie świętem „Trzech Króli”, które interpretujemy jako objawienie się Boga ludom nieżydowskim, pogańskim, reprezentowanym przez Mędrców ze wschodu.

Symbolika

Święto "Trzech Króli" ma swoją symbolikę. Jest pokłonem zarówno części świata pogan, jak i ludzi z różnych warstw społecznych oraz narodowych w ogóle (stąd się wzięło późniejsze przedstawienie Mędrców jako trzech osób, z których jedna jest czarna, druga młoda, a trzecia stara. Dlatego w tradycji chrześcijańskiej jeden z Mędrców jest czarnoskóry (dopiero od XIV wieku).