Nie żyje o. Kazimierz Piotrowski. Miał 59 lat. "Dzielnie znosił trud choroby"

Nie żyje o. Kazimierz Piotrowski. Redemptorysta przegrał walkę z chorobą

W niedzielę, 19 lutego w wieku 59 lat zmarł redemptorysta o. Kazimierz Piotrowski. Duchowny złożył śluby wieczyste w 1990 roku, a święcenia kapłańskie przyjął w 1991 roku. Pracował między innymi w Mierzynie, Drohobyczu, Głogowie, Lublinie, Skarżysku-Kamiennej, a także w Warszawie, gdzie pełnił funkcję ekonoma prowincji. Zmagał się z chorobą, dlatego w 2019 roku wrócił do Tuchowa. - Od wielu lat dzielnie znosił trud choroby. Zmarł 19 lutego 2023 r. w Tarnowie - poinformowali redemptoryści.

Msza św. pogrzebowa odbędzie się we wtorek, 21 lutego o godz. 12.30 w sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie. Pół godziny wcześniej nastąpi wprowadzenie ciała i różaniec. Poniżej nota biograficzna poświęcona o. Kazimierzowi Piotrowskiemu, umieszczona na stronie internetowej zakonu redemptorystów. 

Kim był o. Kazimierz Piotrowski? Nota biograficzna

O. Kazimierz Piotrowski urodził się 2 lutego 1964 roku roku w Jastrzębi (diecezja tarnowska) z rodziców Zdzisława i Heleny zd. Jurkiewicz. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Bobowej. Redemptorystów poznał podczas misji parafialnych, które w jego rodzinnej parafii prowadzili ojcowie Stanisław Szczurek i Alfons Mazur. W 1983 roku został przyjęty do Zgromadzenia Redemptorystów. Po odbyciu nowicjatu w Lubaszowej, pierwsze śluby zakonne złożył 2 lutego 1986 roku, zaś śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1990 roku w Tuchowie. Święcenia prezbiteratu przyjął 25 maja 1991 roku w Tuchowie z rąk ks. bpa Józefa Życińskiego. Tuż po święceniach pracował jako duszpasterz w Mierzynie. W 1993 roku został skierowany do posługi w Drohobyczu (Ukraina), gdzie był m.in. redaktorem naczelnym diecezjalnego kwartalnika „Radość Wiary”. W latach 1998-99 odbywał Tirocinium w Krakowie. W latach 1999-2001 był misjonarzem w Głogowie, a następnie został mianowany „animatorem życia duchowego i wspólnotowego redemptorystów mieszkających w Lublinie”, gdzie zajmował się przede wszystkim budową nowego ośrodka, jak również odbył specjalistyczne studia podyplomowe z zakresu rachunkowości i finansów.

W latach 2004-05 pracował jako misjonarz w Skarżysku-Kamiennej, skąd został przeniesiony do domu prowincjalnego w Warszawie, by podjąć zadania wiceekonoma Prowincji. W 2005 roku ukończył studia z historii Kościoła na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 2011-19 pełnił urząd ekonoma Prowincji Warszawskiej Redemptorystów. Po zakończeniu misji ekonoma został przeniesiony do Tuchowa, gdzie na miarę swoich możliwości angażował się w apostolstwo tamtejszej wspólnoty. Przez wiele lat był przewodniczącym prowincjalnego Sekretariatu Misji Zagranicznych, a także Komisji Liturgicznej. Jego staraniem w ostatnich latach ukazywały się m.in. kolejne tomy „Monumenta Hofbaueriana” zbierające naukowe odkrycia dotyczące św. Klemensa Hofbauera. Był wielkim czcicielem Matki Bożej Nieustającej Pomocy i propagatorem Jej kultu.