Wysoka kamienica powstała w latach 1879-1880 i jest przykładem oryginalnej, zachowanej śródmiejskiej zabudowy. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu posiadała bardzo bogatą dekorację architektoniczną.
- Cały detal elewacyjny został skuty w latach sześćdziesiątych. Wynikało to głównie z potrzeby zabezpieczenia elewacji. Kamienica będzie miała bogaty wystrój obu elewacji, co jest o tyle istotne, że jest kamienicą narożną. Jest taką trochę „bramą” w kierunku ul. Szpitalnej – mówi Michał Krasucki, p.o Stołecznego Konserwatora Zabytków.
W odtworzeniu pięknej elewacji mają pomóc historyczne zdjęcia i inwentaryzacja wykonana przez Biuro Odbudowy Stolicy jeszcze przed skuciem.
O szczegółach Michał Skolimowski: