Gdyby Pani Hania wiedziała, że ta cała korespondencja jest po to, aby jej pomóc, z pewnością miałaby inne podejście. Klienci otrzymują faktury prognozowane i rozliczeniowe. Niekiedy dostają też informację dotyczącą taryfy sprzedawcy gazu. Jeśli zmieni się taryfa, to klienci woleliby o tym wiedzieć, prawda? Ale zacznijmy od początku.
Po co jest taryfa?
– Taryfa? To chyba taki cennik..? – odpowiada niepewnie Pani Hania. Ma rację, choć taryfa jest głównie informacją o tym, jakiego rodzaju gaz pobieramy (wysokometanowy, zaazotowany), jaka jest moc umowna, częstotliwość rozliczeń i roczne zużycie gazu. To ostatnie w głównej mierze decyduje o tym, do jakiej grupy taryfowej należymy. Przykładowo dla wysokometanowego gazu ziemnego wyróżnia się grupy taryfowe:
- W-1.1., W-1.2. lub W-1.12T (do 300 m3),
- W-2.1., W-2.2. lub W-2.12T (od 300 m3 do 1 200 m3),
- W-3.6., W-3.9. lub W-3.12T (od 1200 m3 do 8000 m3).
W każdej z nich cena gazu jest bardzo podobna. Jak to odczytać? Weźmy np. taryfę W-3.6. Pierwsza cyfra (3) wskazuje na to, w której grupie taryfowej jest pani Hania. Widzimy, że w trzeciej, czyli o najwyższym zużyciu gazu wśród klientów indywidualnych. W praktyce w trzeciej grupie taryfowej są osoby ogrzewające dom gazem. Natomiast druga cyfra (6) oznacza liczbę odczytów Operatora Systemu Dystrybucyjnego (OSD) w ciągu roku.
– Aha! Już rozumiem! Co 2 miesiące dostaję fakturę rozliczeniową, czyli 6 razy w ciągu roku, stąd ta szóstka! – zauważa z satysfakcją Pani Hania.
Jakie pisma dostajesz „z gazowni”?
Wiedząc, jakie wydatki czekają nas przez najbliższe pół roku czy rok, łatwiej jest zaplanować domowy budżet. Na podstawie rocznego zużycia gazu dla osób w pierwszej i drugiej grupie taryfowej są wystawiane faktury prognozowane (najczęściej na 6 lub 12 miesięcy). Klient otrzymuje je dwa razy lub raz w roku.
Czasem rachunki są niższe (niedopłata), czasem wyższe (nadpłata) od rzeczywistego zużycia. Jeśli obawiamy się różnic, warto wybrać grupę taryfową w wariancie 12T i samemu regularnie podawać stan licznika. Jednak na koniec okresu rozliczeniowego każdy płaci za faktyczne zużycie gazu, po otrzymaniu faktury rozliczeniowej. Ten rachunek koryguje różnice między prognozowanymi a fatycznymi opłatami.
Okres rozliczeniowy jest liczony od momentu podpisania umowy, więc jest inny dla każdego klienta. Niekiedy odbiorcy dostają list np. z informacją o taryfie sprzedawcy gazu – zwykle jest ustalana raz w roku i zatwierdzana przez Urząd Regulacji Energetyki. Wynika to m.in. z potrzeby stopniowego zabezpieczania dostaw gazu dla wielu odbiorców. Taryfa dla gospodarstw domowych nie reaguje od razu na wahania cen na giełdzie. Dzięki temu odbiorcy, tacy jak Pani Hania, są chronieni przed nagłym, skrajnym wzrostem ceny. Jeśli zmieni się taryfa OSD lub stawki abonamentu, to sprzedawca gazu ma obowiązek poinformować o tym klienta.
Klienci, którzy do tej pory rozliczali się na podstawie faktur prognozowanych, mogą przejść na rozliczenie rzeczywiste, czyli wariant 12T, w którym co miesiąc podają stan licznika (nie muszą wtedy płacić prognoz) i co miesiąc dostają faktury rozliczeniowe za rzeczywiste zużycie gazu. Faktury prognozowane są wprawdzie wygodne, bo wystarczy płacić stałą kwotę, ale są mniej precyzyjne. Natomiast 12T daje większą dokładność i kontrolę nad budżetem, choć wymaga regularnego podawania odczytów.
Kontroluj zużycie i wydatki
Elektroniczne Biuro Obsługi Klienta (eBOK) i aplikacja mBOK pozwalają załatwić wiele spraw z każdego miejsca i w każdym momencie. Z eBOK korzysta również pani Hania.
– Córka zainstalowała mi aplikację mBOK i pokazała najważniejsze funkcje – kobieta wyciąga telefon. – Loguję się do aplikacji, tu podaję odczyty… Mogę zobaczyć historię zużycia i saldo, a nawet zmienić grupę taryfową, gdybym chciała – dodaje. Oprócz wymienionych udogodnień, z poziomu eBOK i mBOK można też podpisać umowę i aktywować e-faktury, czyli elektroniczne faktury, które mamy zawsze pod ręką.
Partnerem materiału jest PGNiG OD, GRUPA ORLEN
Podcasty
Playlisty tematyczne
