Jaki był dom św. Jana Pawła II? 

Papież podkreślał, że jego dom rodzinny w Wadowicach dawał mu "poczucie bezpieczeństwa i mocy", nawet wtedy gdy przychodziło mu później zetknąć się z trudnymi doświadczeniami życiowymi. To w rodzinie Jan Paweł II uczył się kochać i rozumieć świat. Zdobywał wiedzę, uczył się patriotyzmu i miłości do ludzi. W tym domu pierwsze miejsce zajmowała jednak wiara. To matka nauczyła małego Lolka znaku krzyża i pierwszej modlitwy, a ojciec czytał z nim w domu Biblię, wyjaśniał na czym polega prawdziwy sens życia. Cała rodzina nie tylko w każdą niedzielę uczestniczyła  we Mszy św., ale również w dni powszednie. W takim duchu wychowywali go rodzice, w domu, którego okna wychodziły na kościół, a codzienne życie toczyło się w rytm tego, co trwałe i wiekuiste. Przypominał im o tym widoczny z okien mieszkania zegar słoneczny z zachowanym do dziś napisem: „Czas ucieka, wieczność czeka”. 

Warto podkreślić, że Wojtyłowie potrafili stworzyć wspaniałą rodzinę, skoro w niej wychował się nie tylko przyszły papież, ale także jego brat, Edmund, który jako lekarz i ordynator w szpitalu oddał swe młode życie (miał 26 lat), poświęcając się leczeniu chorej zakaźnie pacjentki. To w domu, od swych rodziców Edmund po raz pierwszy usłyszał o poczuciu misji i etosie pracy lekarza. 

Na podstawie rozmowy z dr Mileną Kindziuk, autorką książki pt. "Emilia i Karol Wojtyłowie. Rodzice św. Jana Pawła II"