Misie trojaczki bawią się w chowanego. Niezwykły moment uchwycony przez leśnika z Nadleśnictwa Baligród

Małe niedźwiadki, które uchwycił Damian Stemulak, leśniczy z Nadleśnictwa Baligród, to najprawdopodobniej rodzeństwo, które oczekiwało na mamę. W tym czasie postanowiły pobawić się wspólnie. Leśnicy nagrali krótkie wideo i udało się im uchwycić moment jak wszystkie niedźwiadki wyglądały znad trawy i rozglądały się z ciekawością po lesie. Widok trojaczego rodzeństwa zawsze rozczula.

Matka opiekuje się młodymi nawet do 4 roku życia

Niedźwiedź brunatny, a także inne gatunki niedźwiedzi, rodzą zazwyczaj od 1 do 4 młodych, najczęściej 2-3. Młode przychodzą na świat w zimie, po okresie snu zimowego samicy. Jednoroczne młode są zależne od matki, która karmi je mlekiem przez około 6 miesięcy. Ciekawostką jest fakt, że ciąża u misiów jest przedłużona, a do właściwego rozwoju embrionalnego dochodzi z 5-miesięcznym opóźnieniem od zapłodnienia, co oznacza, że młode z jednego miotu mogą być z różnych samców! Matka opiekuje się młodymi nawet do 4 roku życia. Kiedy misie się rodzą są małe, ważą od 350 do 500 gramów. 

Czytaj też: Atak niedźwiedzicy w Bieszczadach! 36-latek cudem uszedł z życiem

Leśnicy przypominają. Jeśli zobaczymy niedźwiedzia, który nie ma przy sobie matki, zachowaj spokój i nie uciekaj. Powoli i ostrożnie wycofaj się w przeciwnym kierunku, unikając gwałtownych ruchów. Możesz także głośno rozmawiać lub śpiewać, aby dać niedźwiedziowi znać, że nie jesteś zagrożeniem. Nie próbuj zbliżać się do niedźwiedzia, zwłaszcza jeśli wydaje się niepewny. Unikaj dawać niedźwiedziowi jedzenia, ponieważ to może przyzwyczajać go do ludzi i zwiększać prawdopodobieństwo spotkań. 

Niedźwiedzie brunatne to największe drapieżniki występujące w Polsce. Ich populacja w Bieszczadach jest stosunkowo stabilna, choć trudna do dokładnego oszacowania, ponieważ zwierzęta te prowadzą samotniczy i skryty tryb życia. Niedźwiedzie te najczęściej przebywają w rozległych kompleksach leśnych z dala od ludzkich osiedli, a ich aktywność wzrasta zwłaszcza wiosną i jesienią. Żywią się głównie pokarmem roślinnym, ale są wszystkożerne – nie gardzą owadami, padliną czy małymi ssakami. W Bieszczadach szczególnie ważną rolę w ich diecie odgrywają owoce leśne, żołędzie i bukiew.