Oblężenie Sewastopola

Wojna krymska toczona była w latach 1853-1856. We wrześniu 1854 r. flota angielsko-francuska - koalicjanci Turków, wysadziła na Półwyspie Krymskim ok. 60 tys. swoich wojsk. Wraz z nimi wylądowało 7 tys. żołnierzy tureckich.

Do pierwszej potyczki doszło 20 września. Książę Aleksander Mienszykow dowodzący armią rosyjską liczącą 34 tys. ludzi próbował powstrzymać wojska koalicji. Blokując drogę do miasta, usadowił swoich żołnierzy na wzniesieniach nad rzeką Almą. Rosjanom udało się odeprzeć pierwsze natarcie wroga, drugiego już nie zdołali. Po sześciu godzinach krwawego boju Mienszykow zarządził odwrót w kierunku Sewastopola.

Ucieczka w panice

W październiku wojska koalicji przystąpiły do oblężenia Sewastopola. W odpowiedzi Rosjanie zaatakowali, usiłując zepchnąć przeciwnika w kierunku morza. Na miejsce ataku wybrano Inkerman, wioskę oddaloną ok. 5 km od Sewastopola. 5 listopada 1854 r. Rosjanie pod wodzą Mienszykowa rozpoczęli natarcie ze wszystkich stron. Armia rosyjska była źle uzbrojona, a dowódcy niekompetentni. To spowodowało, że bitwa zakończyła się, zanim jeszcze na dobre się zaczęła. Rosyjscy żołnierze chaotycznie atakowali bądź cofali się w krzyżowym ogniu dział. Zdziesiątkowane wojsko wraz ze swoimi dowódcami uciekało w panice. Zwycięstwo koalicjantów było miażdżące. W Sewastopolu został jedynie garnizon pod dowództwem admirałów: Korniłowa i Nachimowa.

Zmasowany atak koalicjantów

Wodzowie koalicji zgodnie uważali, że nie zdobędą twierdzy przed zimą. Oblężenia jednak nie przerwano, aby nie dać czasu Rosjanom na wzmocnienie fortyfikacji i ściągnięcie posiłków. W czasie zimy walki ograniczyły się do pojedynczych starć patroli i sporadycznej wymiany ognia artyleryjskiego. Brak odpowiedniej odzieży oraz niedobory wyżywienia spowodowały, że połowa brytyjskich żołnierzy była chora.

W 1855 r. siły koalicjantów zostały wzmocnione przez ponad 25-tys. korpus turec- ki. Zasilone zostały też szeregi armii francusko-brytyjskiej. Z początkiem kwietnia wojska koalicji zdecydowały się na przeprowadzenie bombardowania miasta. Ostrzał Sewastopola rozpoczął się 9 kwietnia 1855 r. i trwał osiem dni. Jednak nie przyniósł oczekiwanych efektów. Po wyczerpaniu większości amunicji odwołano planowany szturm na miasto.

Kolejny atak nastąpił 17 czerwca i również zakończył się fiaskiem. Koalicja jeszcze parokrotnie ponawiała ataki na Sewastopol, ale za każdym razem Rosjanie go odpierali. Osłabione siły Rosjan nie zdołały odeprzeć ostatniego ostrzału, który nastąpił 5 września 1855 r. i po 3 dniach nieustającego ostrzału twierdza Sewastopol upadła. Oblężenie trwało 349 dni. W sumie zginęło ponad 200 tys. żołnierzy obu stron.