Z padaczką można żyć normalnie!

Brak wiedzy o padaczce przekłada się na negatywne postawy wobec chorych. Osoby dotknięte padaczką mają trudności w zdobywaniu wykształcenia, znalezieniu pracy i są często niesprawiedliwie traktowanie przez otoczenie. Nowoczesne leczenie umożliwia eliminację napadów u znacznej większości chorych i pozwala na to, że chorzy mogą funkcjonować w społeczeństwie tak samo jak osoby zdrowe. W 70 proc. przypadków napady padaczkowe można wyeliminować za pomocą leków. Pacjenci, którzy otrzymują odpowiednio dobrane leki, mogą pracować, uprawiać sport, mieć hobby i całkowicie normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Stąd równie ważne dla dotkniętych padaczką są akceptacja społeczna i dostęp do leczenia.

Zobacz też: Hrubieszów. Ośmioletnia bohaterka uratowała siostrę chorą na padaczkę

Nie można wskazać jednolitej przyczyny zachorowań na padaczkę. Najczęstszymi przyczynami padaczki są urazy głowy, udar lub guz mózgu, zapalenie mózgu i opon mózgowych oraz predyspozycje genetyczne. W większości przypadków przyczyna choroby nie jest jednak znana.

Na padaczkę może zachorować każdy z nas, niezależnie od płci i wieku. Objawy epilepsji są różnorodne. Najczęściej kojarzymy tę chorobę z napadami, utratą przytomności i drgawkami całego ciała. Tymczasem lekarze rozróżniają ponad 40 rodzajów napadów padaczkowych. Wiele napadów przebiega dyskretnie, np. jako trudne do dostrzeżenia "wyłączenia" świadomości, zaburzenia wzroku, słuchu, smaku i węchu, nieznaczne ruchy mimowolne kilku mięśni jednej z kończyn czy utrata przytomności. Gdy zdarzy się nam być świadkiem napadu, nie panikujmy.

Udzielenie pomocy osobie, która ma napad padaczki, nie jest trudne.

Czy wiesz, że...

Na padaczkę chorowali m.in.: Juliusz Cezar, Sokrates, Napoleon Bonaparte, papież Pius IX, Fiodor Dostojewski, Vincent van Gogh, Alfred Nobel.

Uwaga!

Większość napadów ustępuje po 2-3 minutach i nie wymaga podania żadnych leków. Jeśli napad się przedłuża, powinno się wezwać pogotowie ratunkowe.