„Smutna wiadomość. Odeszła Barbara Szurig-Werner "Basia". W czasie Powstania Warszawskiego uczestniczyła w walkach na Woli i Starym Mieście w szeregach Pułku "Broda 53", Zgrupowania AK "Radosław". 10 kwietnia skończyłaby 98 lat. @warszawa będzie o Pani pamiętać - przekazał prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Kim była Barbara Szurig-Werner?
Historię zmarłej w środę nad ranem (23 marca) uczestniczki Powstania Warszawskiego przypomniał za pośrednictwem Facebooka Społeczny Komitet Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionu „Zośka”. „Jako sanitariuszka brała udział w pierwszej akcji Batalionu o kryptonimie „Wilanów" jesienią 1943 r. Od pierwszych dni Powstania Warszawskiego łączniczka Andrzeja Romockiego „Morro", dowódcy kompanii „Rudy" batalionu „Zośka”. Nie odstępowała go na krok na Woli i Starym Mieście, gdzie m.in. wspólnie szukała z nim rannego, młodszego brata Andrzeja – Janka „Bonawentury". 19 sierpnia 1944 r. na Starym Mieście w okolicach PWPW została ciężko ranna po wybuchu „szafy". Przeniesiona do szpitala przy Miodowej 23, gdzie leżała do 2 września 1944 r. Cudem ocalała w jego ponownym zbombardowaniu przez Niemców. Dzięki wstawiennictwu niemieckich, rannych żołnierzy, którzy leżeli w tym samym powstańczym szpitalu nie została rozstrzelana. Wywieziona sanitarką niemiecką do Szpitala Wolskiego, a stamtąd przewieziona furmanką do szpitala do Milanówka” - czytamy w pożegnalnym wpisie.
Po wojnie Barbara Szurig-Werner studiowała medycynę. Specjalizowała się w kardiochirurgii. Powstańczyni była uczennicą prof. Leona Manteuffela , czyli twórcy polskiej szkoły chirurgii klatki piersiowej i serca. W kolejnych latach pracowała w warszawskim Instytucie Kardiologii m.in. z prof. Zbigniewem Religą. Była jego szefową.
Ostatnie lata życia spędziła na emeryturze. W lutym 2021 roku prezydent RP odznaczył Barbarę Szurig-Werne Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Podcasty
Playlisty tematyczne
