- Andrzej Bilik lat 84, dziennikarz, dyplomata, pisarz, wyjątkowy człowiek, mój Mąż, moja bratnia dusza, najlepszy przyjaciel, który zawsze stał murem za mną. Byliśmy razem 55 lat, na dobre i na złe. Nikogo takiego w moim zyciu już nie będzie" - napisała wdowa po dziennikarzu na Facebooku.
Andrzej Bilik urodził się w Sosnowcu, w 1961 r. ukończył Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Na początku pracował jako dziennikarz w Polskim Radiu. Potem był attaché prasowo-kulturalnym Ambasady Polskiej w Algierze. Po przenosinach do Telewizji Polskiej, był stałym korespondentem w Brukseli (1973-1979) i Paryżu 1981–1986). Później piastował funkcję dyrektora Redakcji Programów Informacyjnych (1987–1989) i dyrektora generalnego programów informacyjnych (1988–1990). Był wiceprzewodniczącym Rady Interwizji (1987–1989). Został także laureatem nagrody Złoty Ekran 1988 za cykl programów telewizyjnych "Polityka, politycy". Po upadku PRL został redaktorem naczelnym "Kuriera Polonijnego" (1992–1994), Pracował w "Gazecie Prawnej".
Prezenterzy Dziennika Telewizyjnego w stanie wojennym [GALERIA]
Był także uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu, gdzie reprezentował stronę partyjno-rządową przy tzw. podstoliku ds. masowego przekazu. Laureat I Nagrody Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji (1984), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, oraz Złotą Odznaką Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.
Współpraca z SB
Według materiałów zgromadzonych w Instytucie Pamięci Narodowej w latach 1972–1980 był kontaktem operacyjnym Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimach "AB” oraz "Bod". Dokumentacja dotycząca jego osoby liczy 5 tomów. W 1984 Stefan Kisielewski umieścił go na tzw. Liście Kisiela, opublikowanej przez Tygodnik Powszechny, która obejmowała dziennikarzy PRL dyspozycyjnych wobec władz w czasie stanu wojennego.
Podcasty
Playlisty tematyczne
