Zandberg komentuje: Dość biadolenia

Słuchając Petru i spółki, można ulec złudzeniu, że mamy rok 1918, a nie 2018. Sto lat temu Polska, rządzona przez premiera socjalistę, wprowadzała ośmiogodzinny dzień pracy. Wtedy też straszono apokalipsą. Prasa wieściła masowe bankructwo ucięmiężonych przedsiębiorców, wielkie zwolnienia i niemalże upadek cywilizacji. Oczywiście nic takiego się nie stało.

Kiedy tylko pojawia się propozycja, żeby zrobić coś dla ludzi, zawsze dzieje się to samo. Natychmiast chór bankierów, biznesmenów i prawicowych polityków zaczyna biadolić i straszyć końcem świata.

W 2015 r. Partia Razem zaproponowała minimalną stawkę godzinową. Nasłuchaliśmy się, jak to rzekomo nie rozumiemy gospodarki, a nasz pomysł jest z kosmosu. Minimalna stawka miała spowodować upadek polskich firm i wielkie bezrobocie. Oczywiście nic takiego się nie stało. Kiedy ministerstwo w końcu wprowadziło stawkę, bezrobocie nie wzrosło, tylko spadło. A to niespodzianka!

Pamiętacie państwo, co opowiadano o 500 plus? Podniósł się krzyk, że Polska zbankrutuje, a miliony kobiet rzucą robotę, żeby żyć za 500 zł miesięcznie. Przy okazji wyszło na jaw, co niektórzy myślą o współobywatelach: pół kraju miało podobno pogrążyć się w degeneracji i pijaństwie. Dziennikarze robili wielkie oczy, kiedy mówiłem, że nic takiego się nie stanie, a uniwersalne świadczenia to europejska norma. Jak to? Jest pan w opozycji i nie krytykuje w czambuł 500 plus? Wtedy też wyzywano nas za to od populistów, którzy nie znają się na gospodarce. Dziś wszyscy widzą, że mieliśmy rację. Teraz powtarza to nawet Schetyna, tyle że jakoś bez przekonania.

Od kilku dni zbieramy podpisy pod ustawą o skróceniu czasu pracy. Znów ostro atakują nas za to nadworni "eksperci" i posłowie Platformy. Na ulicach spotykamy się natomiast z bardzo ciepłym przyjęciem. Ludzie świetnie wiedzą, że pracujemy dużo dłużej niż w innych krajach. Chętnie podpisują się pod ustawą "Pracujmy krócej" i pytają, czy projekt ma szansę. To pytanie, które od wielu dni zadaję rządzącym. I powtórzę to pytanie jeszcze raz: posłanki i posłowie PiS, poprzecie tę prospołeczną zmianę? Czy staniecie w jednym szeregu z liberałami i też będziecie biadolić, że "się nie da"?