Polecany artykuł:
Poziom 355 to nowa, nie udostępniana do tej pory część zabytkowej Kopalni Guido. Stanowi on obszar ściany wydobywczej nr 4, eksploatowanej w celach szkoleniowo-badawczych w drugiej połowie XX wieku. Trasa przeznaczona jest dla osób przygotowanych na spory wysiłek.
Przed zjazdem na dół, każdy turysta otrzyma niezbędny ubiór ochronny: sztygarski strój, flanelową koszulę, gumioki, hełm oraz lampę z pokrowcem. Szola zawiezie gości na na poziom 320, skąd rozpoczyna się wędrówka w najgłębsze zakamarki kopalni.
Poziom 355
To półtorej kilometrowa wędrówka górniczymi chodnikami, upady mają tu nachylenie od 15 do 25 stopni, nie brakuje też ciasnych przejść. Krajobraz chodnika tworzą pozostałe tutaj przenośniki zgrzebłowe, rurociągi do tłoczenia podsadzki i cała masa górniczej stali. Pod sufitem można zobaczyć pyłowe zapory przeciwwybuchowe, które miały za zadanie chronić pozostałą część kopalni przed ewentualną eksplozją pyłu węglowego.
Punktem kulminacyjnym górniczej szychty na poziomie 355 jest ciasne przejście przez ponad stumetrową ścianę węglową o nachyleniu -10 stopni. Strop w tym miejscu podtrzymują gęsto rozstawione stojaki Valent, na Śląsku popularnie zwane walenciokami. Pokład węgla znajduje się tu na wyciągnięcie ręki. Historycznie jest to ostatnie miejsce fedrunku w Kopalni Guido.
Ciemność, widzę ciemność
W tej części kopalni panuje tak głęboka cisza i totalna ciemność. Jedynym źródłem światła pochodzi z osobistej lampki górniczej, którą każdy gość będzie miał przy sobie.
Po wyjściu ze ściany wydobywczej turystów czeka jeszcze stromy upad prowadzący w płytsze rejony Kopalni Guido. Z górniczej szychty zwykle wraca się kolejką. Opuszczając poziom 355 udajemy się na na dworzec osobowy SO-1, gdzie w dalszą podróż zabierze nas elektryczna kolejka podwieszana. Stacja końcowa znajduje się w pobliżu pubu w Hali Pomp.
Poziom 355 zostanie otwarty dla zwiedzających na początku lutego.
Podcasty
Playlisty tematyczne
