Przełom w technice i rozwoju fotografii jest zasługą Luisa Jacquesa Daguerre’a, który opracował technikę utrwalania obrazów na metalowej płytce, zwanej dagerotypem. Zaś Karol Beyer był jej prekursorem w kraju, dzięki czemu stał się twórcą polskiej fotografii profesjonalnej. Zdjęcia wykonywał w zakładzie, który przenosił dwukrotnie: z Senatorskiej na Warecką, a stamtąd na Krakowskie Przedmieście. Fotografował setki warszawiaków. Wychodził też w plener, robiąc zdjęcia samego miasta.
Beyer uważany jest także za autora pierwszych polskich fotoreportaży o wymowie politycznej. Zasłynął przede wszystkim serią pośmiertnych portretów pięciu demonstrantów poległych w patriotycznej manifestacji 27 lutego 1861 roku. Za upowszechnianie tych fotografii Beyer był dwukrotnie aresztowany przez władze carskie.
W latach 1862-1865 fotograf przebywał na zesłaniu w Rosji. Po powrocie fotografia nie przynosiła mu już takich dochodów. W dodatku wzrosła konkurencja. W 1867 r. Beyer zamknął zakład. Cztery lata później sprzedał kamienicę, ale nadal zajmował się zawodem. Prowadził badania nad fotodrukiem. Działalność fotograficzną zakończył około 1869 roku.
Podcasty
Playlisty tematyczne
