Jerzy Kasprzak ps. „Albatros” – Powstaniec Warszawski i łącznik Harcerskiej Poczty Polowej
Jerzy Kasprzak, znany jako „Albatros”, był postacią niezwykle ważną dla historii Powstania Warszawskiego. Jak podaje Muzeum Powstania Warszawskiego w swoim komunikacie, 1 sierpnia 1944 roku, w momencie wybuchu Powstania, Kasprzak przenosił meldunek z Komendy Chorągwi przy ul. Barskiej 5 do Kwatery Głównej Szarych Szeregów przy ul. Wilczej 44. Jego misja została przerwana, gdy 3 sierpnia 1944 roku został pojmany przez nieprzyjaciela.
Los Jerzego Kasprzaka w czasie Powstania Warszawskiego był pełen dramatycznych zwrotów akcji. Po pojmaniu, wraz z innymi Polakami, trafił do siedziby gestapo przy Alei Szucha. Tam, dzięki pomocy współwięźniów, został przebrany za dziewczynkę i ukryty wśród kobiet, co pozwoliło mu uniknąć rozstrzelania. „5 sierpnia 1944 uciekł Niemcom i od tego czasu ukrywał się w ruinach zniszczonej kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 35” – czytamy we wspomnieniu Muzeum Powstania Warszawskiego.
Mimo trudnych doświadczeń, Jerzy Kasprzak nie poddał się i powrócił do walki. 18 sierpnia przedarł się na ul. Wilczą 41, gdzie działała Harcerska Poczta Polowa. Został przydzielony do hufca Zawiszaków „Ziemie Zachodnie” (stanica przy ul. Hożej 13), który obsługiwał Oddział Poczty Polowej Śródmieście Południowe na ul. Wilczej. W Harcerskiej Poczcie Polowej pełnił różnorodne funkcje, od listonosza, przez łącznika, po zwiadowcę i zaopatrzeniowca.
Po kapitulacji Powstania Warszawskiego Jerzy Kasprzak wyszedł z miasta wraz z ludnością cywilną. 3 października 1944 roku trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121), a następnie do transportu, z którego zbiegł w rejonie Częstochowy.
Muzeum Powstania Warszawskiego pożegnało Jerzego Kasprzaka słowami: „Cześć Jego pamięci!”. Jego życie i poświęcenie pozostaną na zawsze w pamięci tych, którzy cenią historię i bohaterstwo Powstańców Warszawskich.