Chłopiec i dziewczynka, mężczyzna i kobieta – różnimy się, to fakt.

i

Autor: Materiały prasowe

Słaba płeć – piętno czy szansa?

Różnice są w porządku, krzywdzące podziały – już nie

2022-10-11 0:05

Chłopiec i dziewczynka, mężczyzna i kobieta – różnimy się, to fakt. Te różnice nie powinny jednak wpływać na odmienne traktowanie obu płci w społeczeństwie, a niestety, przez długi czas tak było. Kobiety nie mogły głosować w wyborach, nie miały dostępu do edukacji, a nawet nie mogły jeździć na rowerze!

Różnorodność jest okey

Współczesne dziewczynki obserwują zachodzące w społeczeństwie przemiany oraz efekty działań prokobiecych i feministycznych w ostatnich latach. To dobrze, bo dzięki temu uczą się od najmłodszych lat, że mogą mieć własne zdanie, być sobą i żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami. Jak pokazują badania Instytutu Geeny Davis ds. Płci z 2021 r. zlecone przez Grupę LEGO®, dziewczynki są otwarte na różnorodność i pozbawione barier związanych z płcią, nie mają tendencji do osądzania czy podziałów płciowych. Dorosłe kobiety też mogą się wiele nauczyć od dziewczynek w tej kwestii. Wystarczy zadać pytanie takiej Zuzi, Lence czy Tosi: czy spódnica jest tylko dla kobiet? Zuzia odpowie, że jak była w Szkocji, to widziała pana w spódnicy w kratę, więc każdy może nosić spódnicę. Poza tym jej mama z kolei nosi garnitury do pracy. Garnitury są ładne. Lenka zapytana o to, czy klocki to zabawka wyłącznie dla chłopców, odpowie, że absolutnie nie! Przecież ona ma w domu swój ulubiony zestaw LEGO Friends Domek na Drzewie przyjaźni (41703) i codziennie się nim bawi. Poza tym lubi wspinać się na drzewa i już podarła z tego powodu sporo ubrań. Mama jest trochę niezadowolona, ale zabiera Lenkę do parków linowych i niebawem zapiszę ją na „ściankę”. A czym właściwie różnią się chłopcy od dziewcząt? Tosia wie: wyglądem i tym, że są trochę silniejsi, ale nie zawsze. Bo Tosia trenuje sztuki walki i zdarza jej się wygrywać na macie także z chłopcami.

Początki ruchu kobiet

Ruchy feministyczne zaczęły się kształtować ok. XVIII w., a pierwszym przejawem feminizmu była opublikowana przez francuską dramatopisarkę Olimpię de Gouges w 1791 r. Deklaracja Praw Kobiety i Obywatelki. Olimpia powiedziała kiedyś: „Skoro kobieta może zgodnie z prawem zawisnąć na szubienicy, winna również mieć prawo stanąć na mównicy”. Rok później Mary Wollstonecraft wydaje Wołanie o prawa kobiety, w którym rozprawia się ze zróżnicowanym systemem edukacji kobiet i mężczyzn. W prasie „feministka” debiutuje w 1891 r., co ma związek ze zjazdem kobiet z okazji 25-lecia twórczości Elizy Orzeszkowej. Niemiecka aktorka i piosenkarka Marlene Dietrich jako pierwsza włożyła spodnie i garnitur, pojawiając się w nim na ekranie, za co niemal została aresztowana. Współczesne feministki kontynuują rozpoczęte dzieło. Znana amerykańska piosenkarka popowa Beyonce podczas jednego z występów nawiązała do feminizmu słowami przemowy nigeryjskiej pisarki Chimamandy Ngozi Adichie, które popłynęły z głośników: Uczymy dziewczynki umniejszania samych siebie. Mówimy im „możecie mieć ambicje, ale niezbyt duże. Powinnyście starać się osiągnąć sukces, ale niezbyt wielki. Inaczej będziecie zagrażające dla mężczyzn.” (…) Feministka: osoba, która wierzy w społeczne, polityczne i ekonomiczne równouprawnienie płci.

Życie zawodowe a płeć

Choć wiele się zmieniło przez dziesiątki lat, to wciąż można się spotkać ze stereotypowym podejściem do płci. Z tegorocznego raportu LEGO Play Well 2022 wynika, że 1 na 5 dorosłych Polaków (21proc. ankietowanych) czuło się ograniczanych w swoich aspiracjach zawodowych ze względu na płeć. Ponadto kobiety, a dziś matki, znacznie rzadziej niż mężczyzn zachęcano, by realizowały się w nauce, technologii, inżynierii czy matematyce. Dlaczego? Przecież historia pokazuje, jak wiele kobiet, które osiągnęło sukcesy w tych dziedzinach! Maria Gaetana Agnesi (włoska lingwistka i matematyczka, druga kobieta-wykładowca na Uniwersytecie w Bolonii, autorka dzieła poświęconego rachunkowi różniczkowemu i całkowemu), noblistka Maria Skłodowska-Curie (okrycie pierwiastków promieniotwórczych: polonu i radu), Olga Malinkiewicz (wynalazczyni taniej metody wytwarzania drukowanych ogniw słonecznych na bazie perowskitów). Przykładów można mnożyć, jednak stereotypowe podejście do płci uwidacznia się już w dzieciństwie.

lego 4

i

Autor: Materiały prasowe

Dziewczynce nie wypada?

Jak pokazują wyniki badania przeprowadzonego przez Instytut Geeny Davis ds. Płci na zlecenie Grupy LEGO, rodzice znacznie częściej zachęcają dziewczynki do zabaw stereotypowo przypisywanych płci żeńskiej: tańca, śpiewu, wyszywania, przebierania się, gotowania czy zabawy pluszakami i lalkami. To może rodzić obawy wśród dziewczynek, że aby zadowolić rodziców i uzyskać akceptację społeczeństwa, muszą „się dopasować”. A niektóre dziewczynki zamiast bawić się lalkami, wolą grać w piłkę nożną, budować z klocków, bawić się żołnierzykami lub ścigać się na rowerze z rówieśnikami. Powinniśmy im pozwolić na wybór zabawek i rodzaju zabawy, rozwój pasji i zainteresowań, które nie są „dziewczęce”, bo to pozwoli im rozkwitać, ukształtować własne „ja” i być szczęśliwą.

Dziewczynki mogą wszystko

Główne przesłanie tegorocznej kampanii LEGO jest takie, że dziewczynki lubią róż, lalki, chcą być księżniczkami i to jest w porządku, o ile takie wybory nie są im narzucane i wskazywane jako „jedyne właściwe”. Bo są też dziewczynki, które wolą kolor niebieski czy zielony, gry komputerowe i budowanie z klocków. Mają w sobie siłę, odwagę i potrafią być przebojowe. Celem kampanii jest rozprawienie się z powszechnymi stereotypami płciowymi, które mogą być ograniczające i krzywdzące dla dziewczynek. Hasło kampanii brzmi „dziewczynki mogą wszystko”. Warto im o tym przypominać oraz przywoływać sylwetki kobiet, które osiągnęły sukces w dziedzinach dedykowanych mężczyznom. Kobiety też mogą być doskonałymi inżynierami, szefami czy mechanikami. O ile zechcą.

Mężczyźni i kobiety, ramię w ramię

Ważne jest też, żeby dziewczynki miały kontakt z rówieśnikami płci przeciwnej. Warto im pokazywać różnice, ale też to, że mimo różnic – albo właśnie dzięki nim – mogą się uczyć od innych, czerpać inspirację i lepiej poznać siebie.

  • Z pewnością każdy zna Baracka Obama, amerykańskiego prezydenta Stanów Zjednoczonych. U jego boku stoi kobieta – Michelle Obama. Co o niej wiemy? Pochodzi z ubogiej dzielnicy Chicago, a dotarła na Uniwersytet Princeton. Pracowała w kancelarii prawniczej, jest działaczką społeczną, została pierwszą damą USA.
  • Jean-Paul Sartre – francuski powieściopisarz, dramaturg, eseista, filozof. Laureat literackiej Nagrody Nobla. Jego partnerka życiowa i współpracowniczka, Simone de Beauvoir jest uznawana za pionierkę feminizmu drugiej fali, szokująca niezależnymi poglądami i stylem życia. W swojej książce „Druga płeć” analizuję sytuację kobiet w społeczeństwie.
  • Martin Luther King, raczej nie ma osoby, która by o nim nie słyszała. Amerykański pastor był liderem ruchu praw obywatelskich, walczył o równouprawnienie Afroamerykanów i zniesienie dyskryminacji rasowej. Pastor miał żonę, Corettę Scot Kong, która również była działaczką ruchu praw obywatelskich. Po śmierci męża dalej angażowała się w rozpoczętą przez niego działalność, w tym na rzecz praw kobiet. Jako pierwsza kobieta miała zaszczyt wygłosić kazanie w Katedrze św. Pawła w Londynie. Otrzymała honorowy doktorat Uniwersytetu Princeton.

Te przykłady pokazują, że kobiety i mężczyźni mogą ze sobą współpracować, tworzyć, spełniać się zawodowo. Czasem łączą ich wspólne idee, czasem mają różne poglądy, ale to dzięki innemu spojrzeniu na świat – oczami kobiety i oczami mężczyzny – mogą się uzupełniać i osiągać sukcesy.

Różnimy się, różnice są piękne. Ale podziały z powodu tych różnic bywają krzywdzące i ograniczające. Przestańmy patrzeć na nasze córki, siostry, matki, żony przez stereotypy płciowe, a ujrzymy znacznie więcej.

Partnerem materiału jest LEGO

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki