Zobacz jak umierał Pan

Jedni szydzili, wołając: "Oto jest król żydowski!", inni ubolewali nad Jego losem. Ci, którzy Mu uwierzyli, byli świadomi, że zbliża się wielka chwila - zbawienie świata poprzez śmierć na krzyżu.

Droga, którą podążał Jezus na miejsce kaźni, na Golgotę, dzisiaj jest wąską jerozolimską uliczką. Stacje Męki Pańskiej to proste wmurowane w ściany tabliczki. Jednak dla tych, którzy wierzą w sens śmierci Mesjasza na krzyżu, Via Dolorosa to końcowy i najważniejszy fragment życiowej drogi Jezusa z Nazaretu.

I Skazanie na śmierć

Jezusa oskar-żono o bluźnierstwo przeciw świątyni jerozolimskiej i postawiono przed Sanhedrynem - religijnym sądem żydowskim. Ten uznał go za winnego bluźnierstwa, jakim było ogłoszenie się Synem Bożym. Następnie Pan został wydany namiestnikowi rzymskiemu, Poncjuszowi Piłatowi. Od sądu rzymskiego usłyszał zarzut namawiania do niepłacenia podatków cesarzowi i podawania się za żydowskiego króla. Piłat nie doszukał się znamion przestępstwa politycznego i przekazał Jezusa do dyspozycji tetrarchy galilejskiego, Heroda Antypasa. Ten odesłał Go do Piłata, bo wydanie wyroku naraziłoby go na bunt ludu. Piłat postanowił ukarać Jezusa jedynie karą chłosty. Uległ jednak naciskom tłumu i arcykapłanów, którzy zagrozili mu wysłaniem skargi do cesarza. Pełen obaw skazał więc Jezusa na śmierć przez ukrzyżowanie.

II Krzyż

Jezus nie dźwigał całego krzyża, który ważył ponad 100 kilogramów, tylko jego poprzeczną belkę, mierzącą ponad 2 metry. Na górze straceń zwanej Golgotą czekał na skazańca długi drewniany pal. Dźwiganie poprzecznej belki, zwanej patibulum, było zaostrzeniem kary. Dla Jezusa, który dodatkowo został przed ukrzyżowaniem ubiczowany, niesienie belki było wyjątkowo uciążliwe. Całe Jego ciało nosiło krwawe ślady po rzymskim biczu, zwanym flagrum taxillatum. Bicz tworzyła krótka rękojeść z przymocowanymi rzemieniami zakończonymi metalowymi kulkami połączonymi trzycentymetrowym pałąkiem. Zgodnie ze śladami na całunie turyńskim, Jezus miał na ciele 120 ran od bicza. Dwa obrzęki na łopatkach Jezusa wskazują na to, że dźwigał belkę ukośnie, na barkach. Szydząc z Jezusa, który ogłosił się królem żydowskim, żołnierze włożyli mu na czoło koronę uplecioną albo z ciernistych gałęzi głożyny, albo z krzewu zwanego dzisiaj krwiściągiem ciernistym.

III Pan Jezus upada po raz pierwszy

Nie ma naukowych dowodów na to, że Jezus upadał w drodze na Golgotę. Ale ślady na całunie turyńskim świadczą jednak o tym, że owinięty w płótno człowiek miał mocno pościerane kolana - prawdopodobnie od upadków.

IV Pan Jezus spotyka Matkę

Symeon pobłogosławił cierpiącą Matkę Jezusa i powiedział do niej na pocieszenie, że ta śmierć nie będzie daremna: "Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą".

V Szymon pomaga Jezusowi

Widząc, że Jezus omdlewa pod ciężarem belki, żołnierze rzymscy zatrzymali wracającego z pola Żyda, Szymona z Cyreny, i kazali mu, żeby wziął belkę i poniósł ją za Jezusem. Szymon wykonał polecenie.

VI Weronika ociera twarz Jezusa

Tradycja chrześcijańska mówi o tym, że przy trasie wędrówki Jezusa na Golgotę znajdował się dom Weroniki. Kobieta, widząc umęczonego skazańca, podeszła do niego i miłosiernie otarła mu twarz i oczy zalane krwią i potem.

VII Drugi upadek Jezusa

Pragnienie i wyczerpanie po nocy przesłuchań zrobiły swoje. Jezus upadł na drogę.

VIII Spotkanie pobożnych niewiast

Oprócz gawiedzi wyszydzającej skazańca, szły za nim pełne miłosierdzia, zawodzące kobiety. Jezus zwrócił się do nich: "Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną, a raczej nad sobą i swoimi dziećmi".

IX Trzeci upadek Jezusa

Droga pod górę powodowała, że Jezus tracił resztki sił. Potknął się o kamień i upadł po raz trzeci.

X Rozebranie z szat

Ta czynność, wykonana przez rzymskich żołnierzy, miała charakter hańbiący. Gdy Jezusa obnażono, oczom zebranych ukazał się przerażający widok skatowanego biczem ciała.

XI Przybicie do krzyża

Wiadomo, że ręce Jezusa zostały przybite w nadgarstkach do poprzecznej belki, stopy zaś przybite z obu stron do głównego słupa. Nad słupem umieszczono napis "To jest Jezus, król żydowski".

XII Śmierć na krzyżu

Jezus zmarł w piątek, 14 dnia miesiąca Nisan, około godziny 15. Trzy godziny później nad Golgotą zapadł zmrok i rozpoczęło się święto Paschy. Przyczyną śmierci było uduszenie na skutek zatoru naczyń krwionośnych, które nastąpiło przez długotrwałe uniesienie ramion.

XIII Zdjęcie z krzyża

Ciało Pana zostało zdjęte z krzyża za zgodą Piłata. Zdjął je uczeń Jezusa, Józef z Arymatei. Potem, razem z Nikodemem, położył ciało na kamieniu i namaścił olejkami.

XIV Złożenie do grobu

Ciało Nazarejczyka złożono do grobu należącego do Józefa z Arymatei, jednego z 71 członków żydowskiego Sanhedrynu. Było to typowe miejsce żydowskiego pochówku, złożone z części przeznaczonej na modlitwy i połączonej z nim wąskim przejściem ciasnej wnęki w skale. Wejście do grobu zasłonięto następnie kamieniem ociosanym na kształt koła młyńskiego.