Myślisz, że znasz własną matkę? Ona też tak myślała..."31 kości" Morgan Cry

Przeczytaj fragment kryminału "31 kości" Morgan Cry od Wydawnictwa Harde.

[…] Nie ma jeszcze dziesiątej rano w poniedziałek, a załoga Se Busca nie jest zbyt zadowolona z tego, że mnie widzi. Unikanie ich przez cały dzień w niedzielę i dziś rano było nie lada wyczynem, zważywszy na to, w jak nieustępliwy sposób próbowali mnie wytropić. W końcu w niedzielę wieczorem uciekłam do małego miasteczka oddalonego o trzynaście kilometrów od El Descaro po tym, jak ukradkiem odwiedziłam biuro w pubie i zajrzałam do komputera mamy.

Udało mi się zwiać bocznymi ścieżkami i dróżkami okolicznych wsi. Nie chciałam dzwonić po taksówkę w obawie, że zostanę namierzona. Na szczęście w małym hotelu w pobliskim miasteczku był wolny pokój. Niewielka kwota z łupu mamy zapewniła mi wyżywienie i dach nad głową na noc. Dziś rano ponownie włączyłam telefon i nie byłam w stanie nadążyć za powiadomieniami. Czterdzieści jeden nieodebranych połączeń, piętnaście nagranych wiadomości i piętnaście esemesów. Żadnego z nich nie przeczytałam ani nie odsłuchałam poczty głosowej.

Zadzwoniłam do Clyde’a i poprosiłam go, żeby zorganizował to spotkanie. Wszyscy w te pędy zjawili się w Se Busca. Komplet ekspatriotów. Powiedziałam im, żeby nie przyjeżdżali pod pub samochodami i zachowali możliwie jak największą dyskrecję. Jestem świadoma tego, jak mało mam czasu. Wczoraj trzy razy widziałem Jeepa z daleka. Pat będzie teraz na mnie polował. Modlę się, żeby nie śledził tego miejsca.

Kiedy wczoraj spacerowałam po zaułkach miasta, klika razy czytałam list, który dał mi señor Cholbi. Po tej lekturze spadł mi z serca jeszcze większy ciężar. W liście był numer kontaktowy. Napisałam do señora Cholbiego, żeby zadzwonił w poniedziałek z samego rana. Poprosiłam go, aby zweryfikował treść listu, przekazał wiadomość nadawcy i powiedział, że zadzwonię do niego jeszcze dzisiaj. Następnie poprosiłam señora Cholbiego o przygotowanie potrzebnej dokumentacji. 

Zgromadzeni ekspatrioci są wściekli nie na żarty. Też bym była na ich miejscu, po przeczytaniu wczorajszego wpisu na lokalnej stronie internetowej. Prawdopodobnie wyruszyłabym na polowanie ze strzelbą i rocznym zapasem amunicji. Nie odpowiedziałam na ani jedno pytanie, odkąd zaczęli się tu gromadzić. Saucy jest już wstawiony. George po raz dziesiąty powiedział mi, że Jeep został poinformowany, co należy zrobić. Zia pocałował mnie po przyjeździe. Skid robi wszystko, co w jego mocy, żeby wtopić się w tylną ścianę. Biorąc pod uwagę to, co Pat powiedział mi o współudziale Skida, nie spodziewałam się go tu zobaczyć. Jednak w jego świecie nie ma zasad, które mógłby złamać swoim zachowaniem. Wszystko jest akceptowalne. Bliźniaki wydają się zmieszane. Ich obraz z piwnicy Pata wciąż jest świeży w mojej pamięci. To, jak wirowali i potrząsali różnymi częściami ciała. Clyde wygląda na zagubionego i nie wie, dlaczego tu jest ani czy w ogóle jest tu bezpiecznie.

Zgadzam się z nim w kwestii bezpieczeństwa.

Nie mam dla nich żadnych wielkich rewelacji. Nie są konieczne. Wczorajszy wpis na stronie eldescarorocks odwalił za mnie większość roboty. Wszyscy dokładnie wiedzą, dlaczego tu są.

Dziś rano, po rozmowie z autorem listu, señor Cholbi zadzwonił do mnie, aby powiedzieć, że dokumenty są już prawie gotowe. Następnie zapytał mnie, czy chciałabym, żeby uczestniczył w spotkaniu w pubie. Ma przyjść trochę później. Po tym, jak wypiję piwo, które nawarzyłam.

– Ma ktoś ochotę na drinka? – pytam.

Chłód, jaki od nich bije, wystarcza mi za odpowiedź. Przynoszę Saucy’emu puszkę coli. On nie widzi w tym nic zabawnego. George nie może się powstrzymać przed zadaniem tego samego pytania, co wcześniej, okraszonego groźbami o łamaniu kości.

– Gdzie są te pieprzone pieniądze? Pytam ostatni raz, Daniella, a potem po prostu...

Podchodzę do niego i chwytam go za rękę. Oczy mu rozbłysły. Używam starej szkolnej sztuczki. Wyginam jego dłoń do tyłu, chwytam palce i poruszam nimi w niewłaściwy i nieprzyjemny sposób. Przewraca się do tyłu, starając się nie dopuścić do złamania palców. Popycham go z powrotem na jego miejsce i uwalniam, po czym przykładam sobie palec do ust. George pociera rękę i klnie.

Wracam na środek pubu i po kolei wpatruję się w każdego z moich słuchaczy, dopóki nie odwrócą wzroku. Jestem nową alfą, która zaznacza swoje terytorium. To, czy oni też tak to widzą, nie ma w tej chwili najmniejszego znaczenia. Po prostu nadszedł czas, by córka Effie przejęła całkowitą kontrolę, i to właśnie robię.

– Clyde, możesz mi zrobić café con leche? – pytam.

Wdzięczny za to, że może się czymś zająć, Clyde wślizguje się za bar i zabiera do pracy.

– Dlaczego on tu jest? – pyta Saucy, wskazując na Clyde’a.

Nie jestem do końca gotowa na rozmowę z nimi. Wciąż mam ochotę po prostu wyjść za drzwi i pozwolić, by sprawy potoczyły się dalej same. Podczas gdy ja będę się opalać nad basenem. Fakt, że gdybym to zrobiła, w krótkim czasie wszystko zwaliłoby im się na głowy, ma pewien urok. To daje mi nad nimi władzę.

Mija minuta i Clyde podaje mi kawę.

Dziękuję mu.

Czas na przedstawienie.

– Dobra, oto jak to będzie wyglądać – mówię. – Mamy bardzo mało czasu, więc ja mówię, a wy słuchacie. Na końcu będziecie mogli zadawać pytania. Nie wcześniej. Czy wyraziłam się dostatecznie jasno?

[…]

Książka "31 kości" Morgan Cry dostępna w najlepszych sieciach księgarskich i księgarniach stacjonarnych oraz internetowych, w tym na www.wiemiwybieram.pl, jak też w wersji e-book m.in. na woblink.pl, legimi.pl, publio.pl, ebookpoint.pl. Wydawnictwo Harde zaprasza na stronę www.harde.se.pl oraz na Facebook.com i Instagram - @hardewydawnictwo.