Wszystko przez króla

Pierwotnie flaga była jednego koloru: czerwona. Nieco później pojawił się na niej symbol absolutnej władzy królewskiej: biały słoń. I taka flaga obowiązywała do 1915 r.

Podobno pewnego razu król Vajiravudh odbywał podróż po swoim królestwie. Wszędzie, gdzie się pojawiał orszak królewski, powiewały flagi. Jednak bystre oko monarchy dostrzegło, że na flagach słoń był do góry nogami. Król nie zawrzał gniewem, postanowił tylko, że stworzy flagę, z którą już nie będzie problemów. Do tego chciał, by odwoływała się do wzorów europejskich.

Król urodził się w sobotę

Władca zaprojektował flagę, która składała się z pięciu poziomych pasów: trzech czerwonych przedzielonych dwoma białymi. Flaga ta obowiązywała w latach 1916-17.

W 1917 r. środkowy czerwony pas zamieniono na ciemny niebieski. Jest to kolor uważany za pomyślny. W tajskiej astrologii patronuje sobocie, a w tym dniu urodził się król Vajiravudh. Jednak inne źródła podają, że ten pas został dodany jako znak solidarności z aliantami (I wojna światowa), szczególnie z Francją. Kraj ten był w tym czasie prawdziwą potęgą w tamtym rejonie świata. Była to jakby chęć zmazania wcześniejszego poparcia Tajlandii dla państw centralnych (Niemcy, Austro-Węgry).

W ten sposób powstała flaga obowiązująca do dziś.

Orzeł w roli wierzchowca

Herb Tajlandii jest bardziej egzotyczny i powiązany z miejscową kulturą. Widnieje na nim mityczny ptak Garuda.To czerwony orzeł o ciele człowieka i czerwonych skrzydłach. Jest to jedno z bóstw czczonych przez buddystów i hunduistów. To wierzchowiec (vahanam) boga Wisznu. Dla Tajów to symbol nadziei na lepsze jutro, wolności oraz królewskiej rodziny.