Znajdująca się w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Gdańsku zabytkowa urna, a właściwie popielnica twarzowa, pochodzi z wczesnej epoki żelaza, z okresu określanego przez archeologów jako Hallstatt D (ok. 500-400 r. p.n.e.). Jest wytworem kultury pomorskiej, została odkryta na prastarym cmentarzysku w miejscowości Niepoczołowice w powiecie wejherowskim.
Do komór grobowych, wykonanych z kamieni i płyt kamiennych, wkładano dawniej od kilku do kilkunastu popielnic zawierających skremowane kości ludzkie. Na czarnej ceramicznej popielnicy z Niepoczołowic widać wyraźnie wyobrażenie nosa i uszu, w których tkwią brązowe kolczyki i łańcuszki (stąd epitet: „twarzowa”).
i
Na podstawie modelu wydrukowano - przy użyciu drukarki 3D - kopię zabytku. Następnie konserwatorzy z muzeum wykonali formę odlewniczą, która posłużyła do odlania z gipsu kilkuset mniejszych urn. Gipsowe urny posłużą gdańskim archeologom do przeprowadzenia zajęć edukacyjnych podczas festiwalu „Ścieżki archeologii - nauka - kultura - popkultura”, który odbędzie się w dniach 13-16 czerwca 2019 roku w Biskupinie.
Obecnie w zbiorach gdańskiego Muzeum Archeologicznego znajduje się imponująca kolekcja urn twarzowych. Nic zatem dziwnego, że symboliczne przedstawienie popielnicy stało się elementem logotypu i znakiem rozpoznawczym całego Muzeum. Zabytkowe urny można oglądać na wystawie stałej prezentowanej w Domu Przyrodników przy ul. Mariackiej 25/26 w Gdańsku.
i
Podcasty
Playlisty tematyczne
