- Pałac Kultury i Nauki to symbol Warszawy, który budzi podziw i kontrowersje, a za jego projektem stoi mało znany architekt.
- Radziecki architekt Lew Władimirowicz Rudniew, czołowy przedstawiciel socrealizmu, nadał pałacowi monumentalny i niepowtarzalny styl.
- Zaprojektował on Pałac Kultury jako dar ZSRR dla Polski, symbol "przyjaźni polsko-radzieckiej", a jego nazwiskiem uhonorowano jedną z sal.
Ten pałac zna każdy. To symbol Warszawy
Warszawa to miasto o burzliwej historii, które wciąż zachwyca swoją różnorodną architekturą - od zabytkowych kamienic Starego Miasta po nowoczesne wieżowce powstające w centrum. W samym sercu stolicy wyrasta jednak budowla, która od dziesięcioleci budzi zarówno podziw, jak i kontrowersje - Pałac Kultury i Nauki.
To nie tylko siedziba instytucji kulturalnych, kin, teatrów i muzeów, ale również miejsce spotkań, konferencji i wydarzeń międzynarodowych. Za jego wyjątkowy projekt odpowiadał radziecki architekt Lew Władimirowicz Rudniew, którego wizja nadała pałacowi zarówno monumentalny charakter, jak i niepowtarzalny styl.
Dalsza część artykułu znajduje się pod galerią.
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie [ZDJĘCIA]
To on odpowiada za projekt Pałacu Kultury
Lew Władimirowicz Rudniew urodził się w 1885 roku. Z czasem stał się jednym z czołowych przedstawicieli monumentalnego nurtu socrealistycznego w architekturze ZSRR. Był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie i autorem licznych gmachów użyteczności publicznej – od ministerstw po uczelnie i kompleksy mieszkaniowe.
Styl Rudniewa cechowała monumentalność, symetria oraz bogata dekoracyjność, co widzimy nawet spoglądając na Pałac Kultury. Jak jednak doszło do tego, że to właśnie on zaprojektował perełkę Warszawy?
Jak doszło do powierzenia mu projektu Pałacu Kultury i Nauki?
Po II wojnie światowej władze ZSRR postanowiły podarować Polsce monumentalny budynek - symbol "przyjaźni polsko-radzieckiej". Gmach miał pełnić funkcje kulturalne i administracyjne. Lew Rudniew, jako doświadczony architekt monumentalnych realizacji w ZSRR, został wyznaczony na głównego projektanta przedsięwzięcia. Kierował także zespołem radzieckich architektów pracujących nad koncepcją, podczas gdy fizyczne budowanie prowadzili polscy i radzieccy pracownicy.
To on określił ostateczny kształt budynku – stopniowo zwężający się trzon, bogate detale fasad i monumentalne wejścia. Co ciekawe, dziś w pałacu znajduje się Sala Rudniewa, będąca jedną z sal konferencyjnych. Ma eliptyczny kształt z 100 wygodnymi fotelami ustawionymi w trzy amfiteatralne rzędy.
