Co nas najbardziej stresuje w pracy? Metody przeciwdziałania

PROBLEM 1: Przełożony jest niezadowolony
Jest spora grupa menedżerów, którzy zarządzają „przez niezadowolenie” – zmarszczeniem brwi, pełnym dezaprobaty spojrzeniem czy słowem dają do zrozumienia, że praca mogłaby być wykonana lepiej. Nie padają jednak żadne konkrety. A pracownik? Choć stara się poprawić, mgła wokół niego tylko się zagęszcza…
Co robić?

• Poproś szefa o konkretne uwagi. Otrzymanie wskazówek sprawi, że będzie można działać.

• Nie bądź osobą bierną. W nieagresywny sposób zakomunikuj: „Mnie też zależy, aby wykonać tę pracę jak najlepiej. Gdzie popełniam błąd?”. I koniecznie umów się na spotkanie za jakiś czas, by omówić efekty. Wtedy poczujesz, że zaczynasz kontrolować sytuację.

1. Duże obciążenie zadaniami – 62 proc.
2. Konieczność dotrzymywania terminów – 50 proc
3. Brak sygnałów, że dobrze wykonaliśmy powierzone zadanie – 39 proc.
4. Szef zmieniający swoje polecenia – 37 proc.
5. Brak wsparcia ze strony szefa – 30 proc.
6. Naciski przełożonych – 29 proc.
7. Duża liczba e-maili – 28 proc.
8. Zmiany organizacyjne – 27 proc.
9. Despotyczne zachowania szefów – 19 proc.

*na podstawie ankiety przeprowadzonej przez firmę South West News Service wśród 3045 respondentów z całej Europy

PROBLEM 2: Wszyscy ze sobą rywalizują
Rywalizacja na pewnym poziomie jest dobra, bo zmusza do wysiłku. Kiedy każdy rywalizuje z każdym, a dyrekcja do tego zachęca, w końcu zaczynamy się męczyć. Ciągła rywalizacja prowadzi do wyczerpania emocjonalnego. Po intensywnej pracy musi nastąpić chwila odprężenia. Gdy sytuacja na to nie pozwala, nie potrafimy się rozluźnić. Takie warunki zwane są przez psychologów wysokimi wymaganiami emocjonalnymi i uznawane za bardzo stresujące.
Co robić?

• Nie bierz udziału w tym wyścigu szczurów. Nie oglądaj się na boki, żeby sprawdzić, co robią inni. Pracuj najlepiej, jak potrafisz, spokojnie i bez zdenerwowania.

• Dystansuj się. Popatrz na sytuację z boku i dbaj o relaks. Rób małe przerwy i bierz kilka głębokich oddechów.

PROBLEM 3: Szef stale każe zostawać po godzinach
Jeśli są z tego profity, premia czy podwyżka, godzisz się, żeby np. zarobić na egzotyczne wakacje. Takie nadgodziny mogą być męczące, ale nie stresujące. Wymuszone nadgodziny są stresujące, bo odbierają poczucie kontroli nad sytuacją. Polecenie szefa nie jest propozycją, którą można odrzucić. Nie mamy wyjścia w obawie przed karą, która może nas spotkać za odmowę.
Co robić?

• Jeśli przymusowe nadgodziny wynikają z chwilowych trudności firmy, warto się poddać. Dziś się dostosujesz, jutro możesz mieć z tego korzyść.

• Jeśli nieodpłatne i przymusowe nadgodziny są stanem permanentnym i nie będziesz mieć z tego żadnych korzyści, warto poprosić szefa o rozmowę na temat warunków pracy. Możesz powiedzieć, że zależy ci na pracy, więc raz na jakiś czas jesteś do dyspozy­cji. Jednak na dłuższą metę, ze względu na sytuację rodzinną nie możesz być w firmie dłużej, niż przewiduje harmonogram.

PROBLEM 4: Koledzy są nieżyczliwi
Relacje z ludźmi w miejscu pracy mają wielki wpływ na nasze samopoczucie. Z badań wynika, że nawet największy stres łatwiej znieść, gdy mamy poczucie wsparcia. Pracując w zespole, w którym panują złe stosunki, odnosi się wrażenie, że wszyscy czyhają na nasze potknięcie. Trzeba być czujnym, bo jak się zagapi­my, inni zrobią z nas ofiarę.
Co robić?

• Rozejrzyj się wokół, może dostrzeżesz kogoś normalnego. Szukaj wsparcia gdzieś, gdzie pracują ludzie ci życzliwi. Warto umówić się choćby na lunch z kimś takim – już sama rozmowa z przyjazną duszą odpręża i podbudowuje.

• Skoncentruj się na pracy. Naucz się oddzielać przyjemność od służbowych obowiązków. Zapamiętaj – praca jest miejscem, w którym zarabiasz pieniądze, i nie oczekuj czegoś, czego nie ma. Większość z nas, kierowana neurotyczną potrzebą miłości, pragnie, by wszyscy nas lubili. A to niemożliwe.

Więcej porad znajdziesz w książce z serii SuperPoradnik pt. "Stres, nerwica, depresja",
którą kupisz w salonikach prasowych i na stronie: www.sklep.grupazpr.pl, w zakładce SuperPoradnik.