Wideo
Pogoda
Quizy
Osoby takie szybko wpadają w gniew i z powodu błahostek kłócą się z innymi. Ich nastrój zmienia się w ciągu kilku minut - najpierw szaleją z radości, za chwilę wpadają w głębokie przygnębienie. Wielu osobom ulgę przynosi dopiero nadużywanie nikotyny czy alkoholu.
Brak leku
ADHD ciągle jest powszechnie kojarzone tylko z dziećmi i młodzieżą. Dzięki intensywnym badaniom nad tą przypadłością naukowcy zmienili zdanie na ten temat. Byłoby to nielogiczne, gdyby podstawowe schorzenie ADHD wraz z okresem dojrzewania nagle przestało mieć znaczenie. Tym bardziej że za ADHD w dużym stopniu odpowiedzialne są predyspozycje genetyczne.
Co prawda diagnoza retrospektywna ADHD w wieku dorosłym jest złożona, jednak możliwa przy zastosowaniu odpowiedniego instrumentarium diagnostycznego. Ponadto okazało się, że leczenie multimodalne z pomocą kombinacji psychoterapii i farmakoterapii również u dorosłych prowadzi do uzyskania dobrych wyników. Choć istnieją już jasne zalecenia dotyczące leczenia, do dziś nie zarejestrowano żadnego leku przeznaczonego dla dorosłych z ADHD.
Pamiątka z dzieciństwa
U ponad połowy dzieci i młodzieży z ADHD choroba trwa dalej w wieku dorosłym. Dorośli pacjenci mają zasadniczo tę samą triadę podstawowych objawów co dzieci i młodzież: zaburzenia uwagi, impulsywność i nadpobudliwość. Ostatni z nich nie jest jednak u dorosłych tak wyrazisty jak u dzieci, gdyż dorośli "miotają się" w inny sposób.
Typowymi objawami ADHD u dorosłych są zaburzenia uwagi, brak zorganizowania i labilność emocjonalna. Mężczyźni mają większe tendencje do uzależnień od różnych substancji i do asocjalnych zaburzeń osobowości. U kobiet występują raczej duże trudności w związku i w rodzinie oraz zaburzenia depresyjne. Dorośli pacjenci często od wielu lat musieli walczyć z poważnymi problemami natury społecznej i negatywnymi doświadczeniami. Należą do nich najczęściej zachowania nałogowe i zaburzenia osobowości, depresja lub mania, zaburzenia lękowe, tiki, specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych, takie jak dysleksja czy dyskalkulia oraz zaburzenia snu.
Diagnostyka
Diagnoza ADHD u dorosłych przybiera dość złożoną postać. Odpowiada za to kilka czynników. Objawy ADHD muszą wystąpić już przed siódmym rokiem życia. Diagnoza retrospektywna jest nieraz trudna, ale możliwa do przeprowadzenia. Z punktu widzenia diagnostyki różnicowej należy wykluczyć przyczyny organiczne i inne zaburzenia, co z uwagi na jednoczesne występowanie innych schorzeń nie zawsze jest łatwe. Także rozgraniczenie pomiędzy ADHD a pogranicznymi zaburzeniami osobowości - z uwagi na wspólną dla nich impulsywność - często nie jest łatwe.
Podcasty
Playlisty tematyczne
